عدم ارتباط بین رد مکرر لانه‌گزینی جنین به دنبال IVF با پلی‌مورفیسم ژن (P53 Arg72Pro)

Abstract

مقدمه: شکست مکرر در لانه‌گزینی (RIF)، شایع ترین علت عدم موفقیت بارداری بعد از لقاح آزمایشگاهی است. از میان علل مختلف RIF، نقش عوامل ژنتیکی مادر به عنوان یکی از مهم‌ترین عوامل است. یکی از پلی‌مورفیسم های مطرح در این زمینه، پلی‌مورفیسم کدون 72 ژن P53 می‌باشد. با توجه به مدارک موجود در مورد ارتباط این پلی مورفیسم با افزایش خطر وقوع RIF در جمعیت های مختلف در صورت اثبات این ارتباط در جمعیت ایرانی می توان از این پلی مورفیسم برای پیش بینی میزان موفقیت IVF استفاده نمود. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط این پلی‌مورفیسم با وقوع RIF انجام شد. روش کار: این مطالعه مورد- شاهدی در سال 1389 بر روی 80 زوج نابارور در مرکز درمان ناباروری منتصریه مشهد انجام شد. در این مطالعه زوجین نابارور به سه گروه کنترل، RIF-1 و RIF-2 تقسیم شدند. گروه کنترل شامل 40 نفر از زنانی بود که بعد از IVF موفق به حاملگی شدند. بیماران گروه یک شامل 20 نفر از زنانی بود که با وجود 2 بار IVF، هیچ نوع بارداری در آن‌ها مشاهده نشده بود و بیماران گروه دو 20 نفر از زنانی بودند که با حداقل 3 بار IVF موفق به بارداری نشدند. با استفاده از تکنیک ARMS-PCR ژنوتیپ ژن P53 (آلل Arg72Pro) تعیین شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون مربع کای پیرسون انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: شیوع ژنوتیپ Arg/Proدر گروه کنترل، گروه اول بیماران، گروه دوم بیماران و کل بیماران به ترتیب 5/92%، 75%، 80% و 5/77% و شیوع ژنوتیپ Arg/Arg در این گروه ها به ترتیب 5/7%، 25%، 20% و 5/22% بود. ژنوتیپ Pro/Pro در هیچ یک از گروه‌ها مشاهده نشد. بر اساس نتایج بدست آمده از آزمون آماری مربع کای پیرسون توزیع ژنوتیپ‌ها بین گروه های اول و دوم بیمار و همچنین کل بیماران با گروه کنترل تفاوت معنی داری وجود نداشت. نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر در جمعیت مورد بررسی، پلی‌مورفیسم کدون 72 ژن p53 ارتباطی با وقوع RIF ندارد و در نتیجه از این پلی مورفیسم نمی توان برای محاسبه خطر وقوع RIF استفاده نمود.

Keywords

• باروری در شرایط آزمایشگاهی
• شکست مکرر لانه‌گزینی
• پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی