فیزیولوژی ورزشی (Sep 2020)
تأثیراعمال هم‌زمان 12 هفته تمرین ایروبیک و یوگا و مصرف امگا-3 بر سطوح کاتکولامینهای ادرار و درجة بیش‌فعالی دانش‌آموزان بیش‌فعال هفت تا 11 سال
Abstract
کاهش سطوح کاتکولامین‌ها عامل مؤثر در وقوع بیش‌فعالی (ADHD)است. هدف از انجام‌دادن پژوهش حاضر، مطالعة اثر اعمال هم‌زمان 12 هفته تمرین ایروبیک، یوگا و مصرف امگا-سه بر درجة بیش‌فعالی و سطوح کاتکولامینهای دانش‌آموزان بیش‌فعال هفت تا 11 سال بود. 43 دانش‌‌آموز به‌صورت تصادفی به گروه‌های کنترل سالم (تعداد = هشت)، کنترل بیش‌فعال (تعداد = هشت)، امگا-سه بیش‌فعال (تعداد = نُه)، تمرین بیش‌فعال (تعداد = نُه) و تمرین + امگا-سه بیش‌فعال (تعداد = نُه) تقسیم شدند. گروه‌های تمرینی 12 هفته تمرین ایروبیک و یوگا (پنج جلسة 35 تا 60 دقیقه‌‌ای) و گروه‌های مصرف مکمل، امگا-سه (روزانه 1200 میلی‌گرم) مصرف کردند. سطوح اپی‌نفرین و نوراپینفرین ادرار و درجة بیش‌فعالی آزمودنی‌ها قبل و بعد از مطالعه اندازه‌گیری شد و با استفاده از آزمون تحلیل کواریانس در بین گروه‌ها مقایسه شد. در ابتدای مطالعه، سطوح اپی‌نفرین و نوراپینفرین گروه کنترل بیش‌فعال به‌طور معناداری از گروه سالم پایین‌تر بود (P < 0.01). در انتهای مطالعه، سطوح اپی‌نفرین ادرار گروه امگا-سه (P < 0.01)، نوراپینفرین ادرار گروه تمرین (P < 0.01) و هر دو یعنی اپی‌نفرین و نوراپینفرین گروه ترکیبی در مقایسه با گروه کنترل بیش‌فعال (P < 0.01) به‌طور معناداری بالاتر بود. مقادیر پس‌آزمون درجة بیش‌فعالی در گروه‌های امگا-سه (P < 0.01)، تمرین (P < 0.01) و ترکیبی (P < 0.01) در مقایسه با گروه کنترل بیش‌فعال به‌طور معناداری کم بود. همچنین در گروه ترکیبی مقادیر بیش‌فعالی از گروه تـمرین کمتر بود (P < 0.01). پژوهش حاضر نشان داد که مصرف امگا-سه و انجام‌دادن تمرین ایروبیک و یوگا به‌تنهایی، به‌ترتیب با افزایش سطوح اپی‌نفرین و نوراپینفرین موجب بهبود بیش‌فعالی می‌شود و اعمال هر دو متغیر به‌طور هم‌زمان، با هدف قراردادن هر دو هورمون این اثرهای مفید را تشدید می‌کند.
Keywords
