مقایسة راستای آناتومیک اندام تحتانی و برخی شاخص‌های عملکردی بین ورزشکاران با و بدون اسپرین خارجی مچ پا

Abstract

مچ پا از شایع‌ترین نواحی وقوع آسیب‌دیدگی در ورزش است؛ به‌طوری‌که 25 درصد از کل آسیب‌های ورزشی را در برمی‌گیرد. ارتباط متغیرهای راستای آناتومیک با وقوع آسیب در این مفصل نامشخص است. تعداد 25 ورزشکار مبتلا به آسیب مچ پا و 25 ورزشکار سالم، به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و داوطلبانه در مطالعة حاضر شرکت کردند. متغیرهای شاخص قوس کف پا، افت ناوی، تیبیاوار، هایپر اکستنشن زانو، پیچش درشت‌نی، دامنۀ حرکتی دورسی‌‌فلکشن، استقامت عضلات ثبات‌دهندة مرکزی و تعادل ایستا و پویا، در نمونه‌ها اندازه‌گیری شدند. مقایسة داده‌های دو گروه با استفاده از آزمون‌های تی مستقل و یومن ویتنی نشان داد که بین دو گروه در مقادیر شاخص قوس کف پا و تیبیاوارا تفاوت معناداری وجود دارد؛ درحالی‌که بین مقادیر متغیرهای افت ناوی، هایپراکستنشن زانو، پیچش درشت‌نی، دامنۀ حرکتی دورسی‌فلکشن، تعادل ایستا و پویا و استقامت عضلات ثبات‌دهندة مرکزی، تفاوتی بیندو گروه وجود ندارد؛ براین‌اساس، احتمالاً ناهنجاری‌های اندام تحتانی می‌توانند در بروز آسیب‌های مچ پا دخیل باشند.

Keywords

• اسپرین مچ پا
• ورزشکار
• تعادل
• عضلات مرکزی
• راستای آناتومیک