Journal of Evidence-Based Care (Jan 2013)
مقایسه تأثیر تحریکات حسی توسط اعضای خانواده و پرستاران بر سطح هوشیاری بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه
Abstract
مقدمه: تحریک حسی مناسب می‌تواند ارتباط سیناپسی مغز را بهبود ببخشد و هوشیاری را برقرار کند. هدف: مقایسه تأثیر تحریکات حسی توسط اعضای خانواده و پرستاران بر سطح هوشیاری بیماران بستری در بخش مراقبتهای ویژه روش: در این کارآزمایی بالینی، 69 بیمار بستری در بخش مراقبتهای ویژه بیمارستان عشایر و شفای خرم‌آباد در دو گروه آزمون و کنترل قرار گرفتند. این مقاله قسمتی از پایان نامه کارشناسی ارشد پرستاری مراقبتهای ویژه، دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی لرستان میباشد. یک گروه توسط خانواده و گروه دیگر توسط پرستار، تحریک حسی دیانگ (Dyang) را روزانه دو ساعت به مدت 6 روز دریافت نمودند. سطح هوشیاری در 5 دقیقه قبل و 30 دقیقه بعد از مداخله با استفاده از جدول کمای گلاسکو اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS18 و آزمونهای آماری اندازه‌گیری مکرر و آنالیز واریانس یک‌طرفه انجام شد. یافتهها:بر اساس نتایج آزمون تحلیل کوواریانس، بین گروههای آزمایشی از نظر میانگین افزایش سطح GCS قبل و پس از مداخله اختلاف معناداری وجود داشت (001/0>p). از این نظر، گروه اول آزمون با میانگین افزایش032/0±388/0امتیاز از لحاظ GCS بعد از هر مداخله بهترین گروه درمانی، گروه دوم آزمون با 032/0±268/0 و گروه کنترل با 032/0±044/0 امتیاز در رتبه‌های بعدی قرار گرفتند. نتیجه‌گیری: تحریک حسی برای بهبود سطح هوشیاری بیماران کمایی توسط خانواده موثرتر از پرستاران میباشد؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود شرایطی فراهم شود که نزدیکترین فرد خانواده با آموزش کافی، برنامه تحریکات حسی را در زمان مناسب انجام دهد.
