Demir Eksikliği Anemisi Bulunan Çocuklarda Demir Yerine Koyma Tedavisinin İştah Üzerine Etkisi

Abstract

Amaç: Demir eksikliği anemisi (DEA) en sık ve önlenebilir mikrositik anemi sebebidir. Çocuk ve gebeler DEA’den en çok etkilenen hasta grubudur. DEA’nin önemli bulgularından biri iştahsızlıktır. Demir desteği yapılan demir eksikliği anemili çocuklarda iştahın düzelmesi ile ilgili sonuçlar ise çelişkilidir. Bu araştırmada demir tedavisi ile iştahın nasıl değiştiğinin belirlenmesi amaçlanmıştırGereç ve Yöntem: Ocak 2013-Mayıs 2014 tarihleri arasında Gaziosmanpaşa Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniğine gelen 1-18 yaş arası demir eksikliği anemisi tanısı almış başka kronik hastalığı bulunmayan 106 çocuk çalışma grubuna dâhil edildi. Demir eksikliği anemisi olan çocuklarda tedavi öncesi ve sonrası yeme davranışları ÇYDA (Çocuklarda Yeme Davranışı Anketi) kullanarak belirlendi.Bulgular: Demir tedavisi öncesi grubun beslenme eğilimlerine bakıldığında en yüksek skorun; içme tutkusu, tokluk heveslisi ve gıdadan keyif alma davranışlarında; en düşük skorun ise duygusal aşırı yeme davranışında olduğu gözlenmekteydi. Demir tedavisi sonrasında; negatif iştah tutumlarından olan tokluk heveslisi ve yavaş yeme dışında tüm alt boyutlarda artan skor gözlenmekteyken en yüksek skor gıdadan keyif alma ve içme tutkusu grubunda gözlendi. Tedavi sonrası pozitif iştah tutumlarında cinsiyet farkı olmaksızın artan skorlar tespit edildi. Tartışma: Bu bulgular; demir eksikliği anemisinde demir replasman tedavisinin çocukların iştahında pozitif bir etki oluşturduğunu göstermektedir.

Keywords

• anemia
• iron deficiency
• appetite
• eating behaviour
• anemi
• demir eksikliği
• iştah
• yeme davranışı