بررسی تاثیر آموزش یادگیری مستقل برعملکرد تحصیلی در دانش‌آموزان مبتلا به اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی

Abstract

مقدمه: هدف این پژوهش بررسی تأثیر آموزش یادگیری مستقل بر عملکرد تحصیلی در دانش‌آموزان مبتلا به اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی بود. روش: روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه کنترل و جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان پسر 10 تا 12 سال مبتلا به اختلال کم توجهی – بیش‌فعالی شهرستان شهرضا در نیم سال دوم سال تحصیلی 93-94 بود. نمونه پژوهش شامل 30 دانش‌آموز با میانگین سنی(11سال) بود که براساس ملاک های تشخیصی DSM-5 تشخیص اختلال کم توجهی – بیش‌فعالی دریافت کرده بودند؛ نمونه‌ها با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند. پرسشنامه کانرز فرم والد و معلم برای اندازه‌گیری علائم کم‌توجهی – بیش‌فعالی و برای بررسی عملکرد تحصیلی از پرسشنامه مقیاس درجه‌بندی عملکرد تحصیلی استفاده شد. تحلیل داده‌ها به وسیله آزمون تحلیل کواریانس یک متغیره انجام شد. نتایج: نتایج نشان داد که بین دو گروه آزمایش و کنترل در عملکرد تحصیلی و زیرمقیاس‌های آن شامل موفقیت تحصیلی، تولید تحصیلی و کنترل تکانه پس از آموزش یادگیری مستقل، تفاوت معنادار(0.01> p) وجود دارد. بحث و نتیجه‌گیری: آموزش یادگیری مستقل می‌تواند منجر به بهبود عملکرد تحصیلی دانش‌آموزان مبتلا به اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی شود و به عنوان روشی برای بهبود عملکرد تحصیلی آن‌ها مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords

• اختلال کم‌توجهی – بیش‌فعالی
• یادگیری مستقل
• عملکرد تحصیلی