مطالعات روانشناختی (Feb 2019)
تأثیر بازیدرمانی بر حافظه کوتاهمدت دیداری و انعطافپذیری شناختی کودکان مبتلا به اختلال نارسایی-توجه/ فزونکنشی
Abstract
اختلال نارساییتوجه/ فزونکنشی یکی از رایجترین اختلالهای روانشناختی دوران کودکی است که بیشترین تعداد مراجعان روانشناسان کودک و روانپزشکان اطفال را تشکیل میدهد. با توجه به اهمیت مداخلة موثر در این زمینه، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر بازیدرمانی بر حافظه کوتاهمدت دیداری و انعطافپذیری شناختی در کودکان مبتلا به اختلال نارساییتوجه/ فزونکنشی انجام شد. این پژوهش از نظر روششناسی، یک مطالعة شبهآزمایشی با طرح پیشآزمون- پسآزمون با گروه آزمایش و کنترل است. جامعة آماری شامل تمامی کودکان مبتلا به اختلال نارساییتوجه/ فزونکنشی مراجعهکننده به مراکز روانپزشکی شهر رشت در سال 1394 بودند که تحت درمان دارویی قرار داشتند، که تعداد 30 نفر از آنها با روش نمونهگیری در دسترس و بر حسب شرایط ورود به پژوهش انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل جایدهی شدند. برای جمعآوری دادهها از مقیاس درجهبندی اختلال نارسایی توجه/ فزونکنشی انجمن روانپزشکی آمریکا (2013)، آزمون استروپ (1935)، و آزمون آندرهری (1942) استفاده شد. برنامه بازیدرمانی، در طی10 جلسه 75 دقیقهای به گروه آزمایش ارائه شد، در حالیکه گروه کنترل، مداخلهای در این زمینه دریافت نکردند. نتایج آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که در مرحله پسآزمون بازیدرمانی باعث بهبود در انعطافپذیری شناختی و حافظه کوتاهمدت دیداری در کودکان مبتلا به اختلال نارساییتوجه/ فزونکنشی گروه آزمایش میشود (01/0p<). بازیدرمانی با شیوهای مناسب سطح تحول کودکان بهطور عینی و ملموس تجربه مهارتآموزی را برای آنها فراهم میکند و این تمرین عملی بهطور مستقیم منجر به بهبود انعطافپذیری شناختی و حافظه کوتاهمدت دیداری این کودکان میشود.
Keywords