Haalbaarheid van een poliklinisch geriatrisch Revalidatieprogramma – lessen uit een pilotproject

Abstract

Doel Beschrijven van de haalbaarheid van een poliklinisch geriatrisch behandelprogramma, als pilotproject ontwikkeld in Vivium Naarderheem. Methoden De uitkomsten werden onderzocht in een pretest-posttest design met één groep. Haalbaarheid werd onderzocht door mondelinge afname van een patiënttevredenheidsvragenlijst en door gestructureerde interviews met behandelaars en management. Het effect werd onderzocht door bij start (T0) en bij ontslag (T1) van het behandelprogramma schriftelijke vragenlijsten af te nemen: bij de patiënten over het participatieniveau en de gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven en bij hun mantelzorgers over de ervaren belasting. Resultaten Er werden 18 patiënten geïncludeerd. Vijftien daarvan revalideerden na een CVA. Behandelaars en managers vonden het programma uitvoerbaar, op voorwaarde dat het vervoer van de patiënten, de roosterplanning en de financiering goed geregeld zijn. Het behandelprogramma werd door de patiënten met een gemiddeld rapportcijfer van 8,1 gewaardeerd. Er zijn geen statistisch significante verschillen gevonden in het participatieniveau van de patiënten en in de zorgbelasting van de mantelzorgers bij de start en het einde van de poliklinische behandeling. De algemene gezondheidsbeleving, gemeten met de RAND-36, was na poliklinische revalidatie achteruit gegaan. Conclusie Uit deze pilotstudie blijkt dat vijftien van de achttien patiënten die gebruik maken van de polikliniek, revalideert vanwege CVA. Poliklinische geriatrische revalidatie is een door de bevraagde patiënten gewaardeerde aanvulling op de klinische revalidatieperiode, en de uitvoering ervan lijkt haalbaar. Een verbetering van de gezondheidstoestand of van het participatieniveau kon niet worden aangetoond.

Keywords

• CVA
• geriatrische revalidatie
• kwaliteit van leven
• mantelzorgbelasting
• participatie