رابطه سرمایه روانشناختی و مدیریت هیجانهای شغلی با توجه به نقش میانجی سرسختی روانشناختی در کارکنان بیمارستانهای شهرستان خرم آباد

Abstract

هدف این پژوهش بررسی رابطه سرمایه روانشناختی و مدیریت هیجانهای شغلی با توجه به نقش میانجی سرسختی روانشناختی در کارکنان بیمارستانهای شهرستان خرم آباد بود. طرح پژوهش، رابطه­ای از نوع الگویابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام کارکنان بیمارستان­های شهرستان خرم آباد در سال 1398 بودند که به صورت تمام وقت مشغول به کار بودند، که از بین آنها در نهایت تعداد 224 نفر به عنوان نمونه با روش نمونه­گیری تصادفی مرحله­ای انتخاب شدند و به پرسشنامه­های مدیریت هیجانات شغلی(Diefendorff et al. , 2005)، سرمایه روانشناختی (Luthans et al. , 2007) و سرسختی روانشناختی (Kobasa et al. , 1982) پاسخ دادند. نتایج نشان داد که مدل پیش­بینی مدیریت هیجان­های شغلی بر اساس سرمایه روانشناختی و نقش میانجی سرسختی روانشناختی از برازش قابل قبولی برخوردار است. یافته­ها نشان داد که سرمایه روانشناختی به طور منفی با اقدام سطحی و به طور مثبت با اقدام عمیق رابطه دارد. همچنین یافته­ها نشان داد که سرسختی روانشناختی در رابطه سرمایه روانشناختی با اقدام سطحی و اقدام عمیق نقش میانجی داد.

Keywords

• مدیریت هیجان‌های شغلی
• سرمایه روانشناختی
• سرسختی روانشناختی
• کارکنان بیمارستان