بررسی اثربخشی گروه درمانی شناختی طرحواره محور بر کاهش استرس شغلی پرستاران

Abstract

مقدمه: استرس شغلی یکی از مشکل­زاترین اختلالاتی است که پرستاران در محیط­های بیمارستانی با آن درگیر هستند و با توجه به نقش طرحواره‌های ناسازگار اولیه در استرس شغلی و با توجه به اینکه طرحواره­ها هنگامی که فعال می‌شوند، سطوحی از هیجان منتشر می‌شود و مستقیم یا غیرمستقیم منجر به اشکال مختلفی از آشفتگی­های روان­شناختی نظیر افسردگی، اضطراب و استرس­ها می‌شوند. لذا هدف پژوهش حاضر اثربخشی گروه درمانی شناختی طرحواره ­محور بر کاهش استرس شغلی پرستاران بود.مواد و روش: پژوهش حاضر از نوع طرح­های نیمه­تجربی بود که از طرح پیش­آزمون-پس­آزمون با گروه کنترل استفاده شد. جامعه آماری شامل کلیه پرستاران شهر قم در سال 93 بودند. 32 پرستار به شیوه­ نمونه گیری تصادفی ساده در یک گروه مداخله (16نفر) و یک گروه کنترل (16نفر) قرار گرفتند. گروه آزمایشی به مدت نه هفته، هفته­ای یک جلسه برنامه آموزش تکنیک‌های شناختی طرحواره‌درمانی دریافت نمودند. ابزار جمع­آوری داده­ها پرسشنامه استرس شغلی دیویس، رابینز و مک­کی (1991) بود. داده­ها با تحلیل کوواریانس چندمتغیره با نرم افزار SPSS نسخه 20 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.یافته­ها: نتایج نشان داد که بعد از اجرای گروه درمانی شناختی طرحواره ­محور میزان علائم استرس شغلی و منابع استرس شغلی در گروه مداخله و کنترل تفاوت معنی‌داری داشت و علائم و منابع استرس شغلی گروه آزمایشی در مقایسه با گروه کنترل به طور معنی‌داری کاهش یافت (0001/0=P).بحث و نتیجه­گیری: پژوهش حاضر نشان داد که آموزش گروه درمانی شناختی طرحواره ­محور در کاهش و بهبود علائم و منابع استرس شغلی مؤثر بود. بنابراین بهره­گیری از این روش درمانی در پرستارانی که استرس شغلی دارند، توصیه می­گردد.

Keywords

• گروه درمانی شناختی
• طرحواره درمانی
• استرس شغلی
• پرستاران