نامه آموزش عالی (May 2021)
تأثیر پویایی آموزشی و برند آموزشی بر اعتماد عمومی ادراک شده و رفتار خود توسعه‌ای اعضای هیئت علمی
Abstract
هدف از اجرای پژوهش حاضر، بررسی تأثیر پویایی آموزشی و برند آموزشی بر اعتماد عمومی ادراک شده و رفتار خودتوسعه‌ای اعضای هیئت علمی دانشگاه سیستان‌وبلوچستان بود. روش پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر اجرا توصیفی – پیمایشی با رویکرد مدل‌سازی معادلات ساختاری است. جامعه آماری شامل همه اعضای هیئت علمی دانشگاه سیستان‌وبلوچستان به تعداد 380 نفر بود که حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران و به روش تصادفی طبقه‌ای برابر با 191 نفر برآورد شد. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های استاندارد پویایی آموزشی شفیع‌پور مطلق و موسیوند (1397)؛ برند آموزشی شفیع‌پور مطلق و موسیوند (1397)؛ اعتماد عمومی قره‌خانی و همکاران (1393) و رفتار خودتوسعه‌ای احمدی و همکاران (1396) استفاده شد. روایی آنها از طریق تحلیل عاملی تأییدی و پایایی نیز با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی محاسبه و تأیید شد. ابزار تجزیه‌وتحلیل داده‌ها نرم‌افزار SPSS 20 و Smart Pls بود. برای تحلیل داده‌ها از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج نشان داد که پویایی آموزشی و برند آموزشی بر اعتماد عمومی ادراک شده و رفتار خود توسعه‌ای اعضای هیئت علمی دانشگاه سیستان‌وبلوچستان تأثیر دارد.
