بررسی نتایج غربالگری شنوایی همگانی در نوزادان با استفاده از روش‌های TEOAE و ABR: مطالعه‌ی مقطعی توصیفی همراه با مروری بر منابع

Abstract

مقدمه: کاهش شنوایی جزء شایع‌ترین نقیصه‌های مادرزادی در شیرخواران محسوب می‌شود و در واقع معلولیتی شدید و در عین حال پنهان محسوب می‌گردد. بهترین راه تشخیص زودهنگام این مشکل، غربالگری همگانی شنوایی (Universal newborn hearing screening یا UHNS) در نوزادان است. در کشور ما نیز از چند سال قبل این روش غربالگری در نوزادان صورت می‌گیرد. در این مطالعه نتایج این غربالگری در یکی بیمارستان‌های تهران گزارش شد. روش‌ها: این مطالعه به صورت مقطعی توصیفی بر روی کلیه‌ی نوزادان متولد شده در بیمارستان نجمیه‌ی تهران از اول تیر ماه 1385 تا آخر دی ماه 1386 صورت گرفت. اولین ارزیابی نوزادان طی 48 ساعت اول تولد انجام شد و نتایج به دست آمده از TEOAE (Transient evoked otoacoustic emission) به صورت قبول (Pass) و منفی (Refer) ثبت شد. در صورت غیر طبیعی بودن آزمون، تست 4-2 هفته بعد تکرار شد و اگر هر دو بار نتیجه‌ی TEOAE منفی بود، آزمون ABR (Auditory brainstem response) در سه ماهگی انجام ‌شد و بیمار به متخصص گوش و حلق و بینی ارجاع گردید. یافته‌ها: حدود 90 درصد نوزادان پاسخ مطلوب داشتند. در 10 درصد نوزادان با پاسخ نامطلوب در هفته‌ی دوم تا چهارم این تست تکرار شد که فقط در 11 (6/3 درصد) نوزاد طی مرحله‌ی دوم پاسخ نامطلوب بود. از این تعداد 9 نوزاد جهت ABR مراجعه کردند که فقط 3 نوزاد ABR غیر طبیعی داشتند و کاهش شنوایی دو طرفه در آن‌ها اثبات شد. از این سه نوزاد، یک نوزاد هیچ گونه عامل خطری نداشت. نتیجه‌گیری: با توجه به نتایج مطالعه‌ی حاضر و مطالعات مشابه قبلی بهتر است در موارد مشکوک در هفته دو تا چهارم، غربالگری مجدد انجام شود و در موارد پرخطر برای ناشنوایی از تست قطعی تشخیصی ABR استفاده گردد تا از موارد مثبت و منفی کاذب کاسته شود. ثلث نوزادان با کاهش شنوایی هیچ گونه عامل خطری نداشتند. توصیه می‌شود که ارزیابی همگانی شنوایی شیرخواران حتی در نوزادان بدون عامل خطر نیز با دقت کامل انجام شود. واژگان کلیدی: غربالگری همگان شنوایی نوزادان، Transient evoked otoacoustic emission، Auditory brainstem response، کاهش شنوایی