بار استرس مرتبط با عملیات اورژانس در تکنسین های فوریت های پزشکی

Abstract

مقدمه: پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی روزانه در خط مقدم پاسخ اورژانس استرس های فراوانی را تجربه می کنند. شرایط بحرانی و تلاش برای نجات بیماران،عملیات را بر تکنسین های فوریت پزشکی دشوار می نماید. بار استرس در این گروه شغلی مرتبط با حوادث بحرانی، مشکلات عملکردی و عاطفی است که حاصل میزان مواجهه در شدت تنش زا بودن عامل استرس زا است. بنابراین این مطالعه با هدف بررسی بار استرس مرتبط با عملیات اورژانس در بین تکنسین های فوریت پزشکی ایران انجام گرفت. روش کار: در این مطالعه توصیفی- همبستگی 320 تکنسین شاغل در پایگاه های اورژانس پیش بیمارستانی شرکت نمودند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه ی بررسی بار استرس که حاصل میزان شدت در میزان مواجهه عوامل استرس زا بود استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS و آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. يافته ها: در این مطالعه مهمترین عامل بار استرس عوامل محیطی شغلی و عوامل مربوط به بیمار گزارش شدند. میانگین و انحراف معیار بار استرس 61/3±70/8 بود. کار با بیماران ترومایی، توقعات بیش از حد بیمار و همرا هان آن و رانندگی در شرایط بحرانی و احیاء بیماران، بیشترین بار استرس را بر پرسنل داشتند. در این مطالعه نمره میانگین شدت عوامل استرس زا بالاتر از نمره میانگین میزان مواجهه با عوامل استرس زا بود و بین میزان بار استرس با تعداد ماموریت، مدرک تحصیلی، پایگاه های اورژانس و وضعیت استخدام ارتباط معنی داری دیده شد. نتيجه گيری: شناسایی خوب عوامل استرس زا از نظر شیوع و شدت، باعث گسترش آگاهی و فهم بهتر از این عوامل در اورژانس پیش بیمارستانی خواهد بود و کمک شایانی در پیشگیری و کنترل بار استرس در پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی خواهد کرد

Keywords

• تکنسین فوریت پزشکی؛ پرسنل اورژانس پیش بیمارستانی؛ استرس