Gry farmerskie utrzymane w estetyce cozy jako fantazmat marzeń o prostym życiu

Abstract

Artykuł poświęcony jest nurtowi gier farmerskich, które można opisać za pomocą estetyki cozy/„przytulności”. Kreowane w nich życie na wsi oparte jest o zjawiska kulturowe (głównie kino slow cinema i idylliczne obrazy wywiedzione z piosenek popularnych). Tym, co charakteryzuje gry cozy, jest tworzenie wrażenia powolności i przedkładania relacji ponad rywalizację czy osiągnięcie zamierzonego celu. Z tego względu etapy „życia” na farmie, składające się na funkcjonowanie gracza w rozgrywce – sianie, oczekiwanie na zbiory, żniwa – urastają do celu samego w sobie, dzięki swej powtarzalności stanowiąc źródło satysfakcji. Wpisana w rutynę cykliczność koresponduje z właściwą dla czasu rytualnego odnową. Uczestniczenie w tym akcie użytkownika gry pozwala mu zarazem wejść w ów czas, aby wziąć udział w rytuale tworzącym sens naddany temu, co jednostajne. Celem artykułu jest prezentacja gier farmerskich jako realizacji w cyfrowej przestrzeni fantazmatu o „prostym życiu”, będącym odpowiedzią na dynamicznie zmieniającą się pod wpływem technologii rzeczywistość społeczną. Marzenie to jest zarazem artystycznym przejawem szerszego projektu egzystencjalnego, jakim jest nurt slow life.

Keywords

• gry cozy
• gry farmerskie
• czas rytualny
• jednostajność
• farmerama