تأثیر دگزامتازون در پیشگیری از لرز پس از عمل جراحی

Abstract

مقدمه: رخداد لرز پس از عمل جراحی بسیار شایع است و جلوگیری از آن به خصوص در افراد مسن و بیماران قلبی اهمیت دارد. هدف از این مطالعه، مقایسه‌ی اثربخشی پتیدین و دگزامتازون و دارونما برای پیشگیری از لرز پس از عمل جراحی بود. روش‌ها: این مطالعه به صورت کارآزمایی بالینی دوسوکور بر روی 120 بیمار کاندید عمل جراحی تحت بیهوشی عمومی در مرکز آموزشی درمانی امام خمینی اردبیل انجام شد. بیماران واجد شرایط به طور تصادفی بلوک‌بندی شدند و به سه گروه تقسیم شدند. روش القا و حفظ بیهوشی در همه‌ی بیماران یکسان بود. پس از القای بیهوشی، به یک گروه از بیماران پتیدین، به بیماران گروه دوم دگزامتازون و به بیماران گروه سوم نرمال سالین تزریق گردید. کلیه‌ی اطلاعات با نرم‌افزار آماری SPSS و آزمون‌های 2χ و ANOVA آنالیز شد. یافته‌ها: بین سه گروه بیماران از نظر سن، جنس، میانگین مدت زمان عمل و ریکاوری تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. بروز لرز در گروه نرمال سالین 19 مورد (5/47 درصد)، در گروه دگزامتازون 4 مورد (10 درصد) و در گروه پتیدین 15 مورد (5/37 درصد) بود و تفاوت معنی‌داری بین گروه نرمال سالین با دگزامتازون (001/0 > P) و پتیدین (08/0 = P) وجود داشت. گروه دگزامتازون کمترین میزان لرز را داشت. نتیجه‌گیری: مطالعه‌ی حاضر نشان داد که اثر دگزامتازون در پیشگیری از لرز بهتر از پتیدین است و با توجه به عدم وجود عوارض همودینامیک و کاهش تهوع و استفراغ بعد از عمل در استفاده از دگزامتازون، می‌توان آن را به عنوان جایگزین پتیدین به خصوص در بیماران دچار عدم ثبات همودینامیک استفاده کرد. واژگان کلیدی: بیهوشی عمومی، جراحی، دگزامتازون، لرز، پتیدین