تأثیر آموزش مثبت‌اندیشی بر استرس ادراک‌شده و خودکارآمدی کارکنان وظیفۀ یگان‌های انتظامی شهر همدان در سال 1399

Abstract

این پژوهش با هدف تعیین تأثیر آموزش مهارت­های مثبت­‌اندیشی بر کنترل استرس و خودکارآمدی کارکنان وظیفۀ یگان‌های انتظامی شهر همدان انجام گرفت. روش نمونه­‌گیری در این پژوهش، به­‌شیوۀ نمونه­‌گیری خوشه­‌ای تصادفی بود که بعد از انتخاب خوشه‌­ها و نمونه­‌گیری به ­شکل تصادفی، 30 نفر به­‌عنوان گروه آزمایش و 30 نفر به­‌عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. سپس، آزمودنی­‌های گروه آزمایش به ­مدت 8 جلسه، تحت آموزش مهارت­‌های مثبت­‌اندیشی قرار گرفتند. در پایان دورۀ آموزش مهارت­‌های مثبت­‌اندیشی، از هر دو گروه آزمایش و کنترل پس­‌آزمون به عمل آمد. ابزار مورد استفاده در این پژوهش، پرسشنامۀ خودکارآمدی شرر و مادوکس (1982) و پرسشنامۀ استرس ادراک­‌شدۀ کوهن و همکاران (1983) بود. داده­‌ها با بهره­‌گیری از نرم‌­افزار SPSS و با آزمون آماری تحلیل کواریانس چندمتغیری تحلیل شدند. یافته‌­ها حاکی از آن بود که آموزش مهارت­‌های مثبت‌اندیشی بر استرس ادراک­‌شده و خودکارآمدی در گروه آزمایش، تأثیر مثبت و معناداری داشت (0005/0 p<)

Keywords

• مثبت‌اندیشی
• استرس ادراک‌شده
• خودکارآمدی