Ṭibb-i Tavānbakhshī (Oct 2014)
نقص بازشناسی بیان چهره ای خنثی بین کودکان دارای اُتیسم عملکرد بالا در مقایسه با همتایان بهنجار 7 تا 11 ساله
Abstract
مقدمه و اهداف افراد مبتلا به اختلال طیف اُتیسم [1] به احتمال زیاد به دلیل نقص در بازشناسی هیجان چهره نیز دچار نقصان در مهارتهای بین فردی و اجتماعی میشوند. مطالعه حاضر مقایسه این توانایی بین مبتلایان 11-7 سالهی مبتلا به اُتیسم با سطح عملکردی بالا با همتایان بهنجار بود. مقایسه حالت خنثی برای اولین بار صورت گرفت. مواد و روش ها در این مطالعه 27 کودک مبتلا به اُتیسم با سطح عملکردی بالا و 27 کودک بهنجار پسر 11-7 ساله شرکت کردند که از نظر سن و هوش (عملی، کلامی و کلی) همتا بودند. مقایسه بازشناسی حالت خنثی و هیجانات ترس و تعجب با استفاده از تکلیف محققساخته در قالب نرمافزار MATLAB انجام شد. یافتهها توسط دو آزمون آماری ANOVA اندازهگیری متواتر و تی زوجی، با نرم افزار SPSS نسخهی 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها دو گروه از نظر بازشناسی هیجانهای چهره، تفاوت معنیداری باهم داشتند ( 009/0= p و 288/7 =(1.50)F) . تفاوت در بازشناسی حالت خنثی و زمانی که جنسیت تصویر مونث بود مشاهده شد. بین زمان واکنش دو گروه تفاوت معنیداری مشاهده نشد ( 051/0= p ، 002/4 =(1.50)F) این تفاوت فقط در تصاویر مذکر هدف مشاهده شد ( 025/0=p ، 305/2-=t) ،( 035/0= p، 160/2-=t) ،( 011/0= p، 654/2-=t). بحث و نتیجه گیری کودکان مبتلا فقط در بازشناسی حالت چهره خنثی و جنسیت مونث تصویر هدف، ضعیفتر عمل کردند و زمان واکنش آنها در تصاویر مذکر نیز بیشتر بود.