پیش‌تصفیۀ پساب روغن زیتون با روش انعقاد ‌و‌ لخته‌سازی و تولید زانتان

Abstract

در این پژوهش تولید بیوپلیمر زانتان در دو سوبسترای پساب خام کارخانه‌های روغن زیتون و پساب پیش‌تصفیه‌شده با روش انعقاد‌ و لخته‌سازی بررسی شد. یون‌های آلومینیوم و آهن و آهک به‌عنوان منعقدکنندۀ کاهش بار آلاینده‌های موجود در این پساب به‌کار رفت. بیشترین میزان حذف COD و PPH به‌ترتیب 24 و 31 درصد در استفاده از 4 گرم بر لیتر کلرورفریک حاصل شد. باتوجه‌به قیمت مناسب آهک و تأثیر آن در ایجاد قلیائیت مورد نیاز سایر منعقدکننده‌ها، ترکیب منعقدکننده‌های مختلف با آهک نیز بررسی شد. نتایج نشان می‌دهد که ترکیب آن‌ها با آهک علاوه‌بر افزایش 2 برابری بازده حذف آلاینده‌ها، موجب کاهش میزان مصرف منعقدکننده نیز می‌شود. برای نمونه؛ ترکیب 4 گرم بر لیتر آهک با 3 گرم بر لیتر کلرورفریک موجب حذف 48 و 65 درصدی COD و PPH (به‌ترتیب) می‌شود. برای بررسی تأثیر کاهش غلظت PPH بر تولید زانتان، ابتدا رشد میکروب زانتوموناس کمپستریس و تولید زانتان در غلظت‌های مختلف پساب خام و سپس پساب پیش‌تصفیه شده بررسی شد. نتایج نشان می‌دهد که فرایند پیش‌تصفیه موجب افزایش تولید زانتان می‌شود؛ به‌طوری‌که بیشترین میزان زانتان تولیدی در پساب خام در غلظت 40 درصد، معادل 4 گرم در لیتر و در پساب تصفیه‌شده در غلظت 70 درصدی و به میزان 13 گرم در لیتر است. بنابراین استفاده از روش‌های پیش‌تصفیه و کاهش ترکیبات سمی زیستی پساب زیتون، علاوه‌بر افزایش چشم‌گیر میزان زانتان تولیدی، منجربه کاهش میزان رقیق‌سازی پساب نیز می‌شود.

Keywords

• پساب زیتون
• زانتان
• پیش‌تصفیه
• زانتوموناس کمپستریس
• انعقاد و ‌لخته‌سازی