تأثیر آموزش مبتنی بر روان‌شناسی مثبت بر افسردگی، اضطراب، استرس و شاخص‌های کنترل قند در زنان مبتلا به دیابت نوع 2: یک مطالعه‌ی کارآزمایی بالینی

Abstract

مقدمه: دیابت نوعی بیماری متابولیک مزمن با شیوع رو به افزایش است که عوارض مختلفی از جمله افسردگی دارد. درمان جامع این بیماری، مستلزم ارزیابی و درمان مشکلات روانی این بیماران می‌باشد. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی تأثیر رویکرد روان‌شناسی مثبت بر شاخص‌های سلامت روان و کنترل قند خون بود. روش‌ها: مطالعه‌ی حاضر، از نوع کارآزمایی بالینی تصادفی شاهددار بود که در سال 1397 در مرکز جامع سلامت امام علی (ع) شهر اصفهان انجام شد. 80 نفر به صورت در دسترس از پایگاه‌های بهداشتی مرکز انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه مورد و شاهد (40 = n در هر گروه) قرار گرفتند. هر دو گروه، تحت مراقبت‌های معمول سیستم بهداشتی بودند. گروه مورد، علاوه بر آن، 8 جلسه‌ی آموزش روان‌شناسی مثبت و 4 جلسه تمرین در منزل دریافت کردند. پرسش‌نامه‌ی Depression, anxiety and stress scale-21 (DASS-21)، آزمایش‌های قند خون ناشتا و Glycated hemoglobin (HbA1c)، قبل و بعد از مداخله مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: قبل از مداخله بین دوگروه اختلاف معنی‌داری از نظر HbA1c و Fasting blood sugar (FBS) وجود نداشت، اما بعد از مداخله، میانگین HbA1C در گروه مورد به صورت معنی‌داری کمتر از گروه شاهد بود. همچنین، کاهش نمره‌ی افسردگی، اضطراب و استرس در گروه مورد معنی‌دار بود. با تعدیل اثر نمره‌ی سلامت روان، تفاوت معنی‌داری در HbA1C بعد ازمداخله در دو گروه مشاهده نشد. نتیجه‌گیری: روان‌شناسی مثبت بر روی کاهش افسردگی، اضطراب، استرس و همچنین، کنترل HbA1C مؤثر است.

Keywords

• diabetes mellitus
• stress
• depression
• hba1c
• positive psychology