شاخص‌های بین‌المللی‌سازی کسب‌وکارهای خانوادگی در ایران

Abstract

هدف مقاله حاضر شناسایی شاخص‌های بین‌المللی‌سازی کسب‌وکارهای خانوادگی است. به این منظور از روش تحقیق کیفی دو مرحله‌ای شامل گروه کانونی و دلفی سه مرحله‌ای استفاده شد. جامعه موردمطالعه شامل 10 نفر از خبرگان آشنا و دارای تجربه در مورد موضوع تحقیق بودند که به‌ صورت هدفمند بر اساس روش نمونه‌گیری گلوله برفی انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل مصاحبه‌های نیمه ساختاریافته در گروه‌های کانونی و پرسشنامه طراحی شده طبق یافته‌های مرحله اول بود. با کمک نرم‌افزارMAXQDA داده‌های گردآوری شده، کد‌گذاری و با انجام کدگذاری باز و محوری شاخص‌ها، شناسایی و تلخیص گردید و سپس با استفاده از روش دلفی، شاخص‌ها به تأیید نهایی خبرگان رسیده و در مرحله بعد با استفاده از کدگذاری گزینشی، چارچوب نهایی مدل شکل گرفت. بر اساس نتایج، 11 مؤلفه و 64 شاخص پس از پایان دور سوم دلفی شناسایی شد. با توجه به میانگین به ‌دست ‌آمده از مراحل سه‌گانه‌ی دلفی، بیشترین اهمیت را شاخص‌های مواد اولیه ارزان و فراوان، تحصیل کارکنان شرکت در رشته‌های مرتبط با کسب‌وکار و رقابت داخلی و استفاده از دانش و تجربیات شرکت‌های رقیب داشت. همچنین کمترین اهمیت را شاخص‌های سرمایه‌گذاری بلندمدت، تنوع در تولید محصولات و مطالعه و بررسی نمونه محصولات تولیدی موفق در بازارهای هدف احتمالی دارا بودند.

Keywords

• بازار بین‌المللی
• توسعه کسب‌وکارها
• کارآفرینی خانوادگی