جغرافیا و مخاطرات محیطی (Nov 2020)
مدلسازی مسیرهای آتش در اکوتونهای جنگل-علفزار در پارک ملی گلستان
Abstract
مدلسازی رفتار آتش میتواند درک ارتباطات بین آتش و محیطزیست آن شامل آب و هوا، توپوگرافی و تیپهای پوشش گیاهی موجود در سطح یک توده تا سیمای سرزمین را ساده کند و به مدیران برای بازسازی یا حفظ نقش طبیعی آتش کمک کند. در این مطالعه از الگوریتم حداقل زمان حرکت (MTT) در مدل گسترش آتش FlamMap برای بررسی مسیرهای اصلی رشد آتش و نیز احتمال سوختن به عنوان یک سنجه ریسک آتش در پارک ملی گلستان در شمال شرق ایران بر اساس شرایط آب و هوا و رخداد آتش مشاهده شده در دوره مطالعه (1399-1379) استفاده شد. این پارک ملی یک زون انتقالی بین دو اقلیم متفاوت یعنی نیمهمرطوب و معتدل (غرب و جنوب غربی) و سرد خشک (شرق و جنوب شرقی) است و پوشش گیاهی آن بهطور عمده از رویشهای هیرکانی (جنگل) و ایرانو-تورانی (علفزار) و اکوتون آنها تشکیل شده است. با توجه به خروجی شبیهسازی مسیرهای اصلی گسترش آتش در پارک، بردارهای MTT از مواد سوختنی علفی خشکتر در بخشهای جنوبی و شرقی عبور میکنند. این بردارها با حرکت از بخشهای جنوبی و تقریباً با رسیدن به بخش مرکزی پارک به دو بردار اصلی به طرف جهتهای شرقی و شمالی تقسیم میشود. مسیرهای مهم گسترش آتش با آزمون کایاسکوئر در سطح p
Keywords
