Хабаршысы. Экономика сериясы (Jul 2016)
Агромаркетинг как инструмент управления конкурентоспособностью аграрного сектора. Агромаркетинг аргарлық сектордың бәсекеге қабілеттілігін басқару құралы ретінде
Abstract
Сегодня нет ни одной индустриально развитой страны, где бы в той или иной мере не практиковалась маркетинговая деятельность. Современный этап развития агропромышленного комплекса характеризуется созданием принципиально новых условий для предпринимательской деятельности. В первую очередь, речь идет об усилении конкуренции как на внутреннем, так и на внешнем продовольственных рынках. Основными конкурентами на этих рынках являются страны с развитым аграрным сектором экономики, направляющие огромные средства на субсидирование сельского хозяйства. Формируется экономическая ситуация, когда актуализируется рыночная ориентация аграрного производства. В этой ситуации на первый план выступает маркетинг, позволяющий максимально учитывать изменения конъюнктуры рынка, рыночное поведение потребителей сельхозпродукции, сегментацию потребительских и сырьевых рынков и другие факторы. Анализ сложившихся ситуаций на рынке сельскохозяйственной продукции Республики Казахстан показал, что агромаркетинг как система еще не получил распространения в формировании сельского хозяйства. В связи с этим в данной статье раскрываются сущность и особенности аграрного маркетинга, проанализирована агропромышленная деятельность Республики Казахстан, выявлены основные причины, сдерживающие развитие агромаркетинга в Казахстане. Бүгінде маркетингтік қызметті қолданбайтын бірде бір индустриалды дамыған ел жоқ. Агроөнеркәсіптік кешеннің қазіргі заманғы даму кезеңі кәсіпкерлік қызмет үшін жаңа жағдайлар жасаумен сипатталады. Ең бірінші, бұл сыртқы, сонымен бірге ішкі нарықтарда бәсекенің күшеюімен байланысты. Бұл нарықтардағы негізгі бәсекелестер экономикасында аграрлық сала дамыған елдер болып келеді, олар орасан зор қаржы көлемін ауыл шаруашылығын субсидиялауға жұмсайды. Аграрлық өндірісті нарықтық бағыттау қажеттілігі туындайтын экономикалық жағдай қалыптасады. Бұл жағдайда нарық конъюнктурасы өзгерістерін, ауыл шаруашылығы өнімдерін тұтынушылардың нарықтық мінез- құлық, шикізат пен тұтынушы нарықтарын сегменттеу жағдайларын барынша ескеретін маркетингті қолдану алдыңғы жоспарда орын алады. Қазақстан Республикасының ауыл шаруашылығы өнімдері нарығындағы қалыптасқан жағдайларды талдау барысы агромаркетингтің ауыл шаруашылығын қалыптастыруда жүйе ретінде қалыптаспағанын көрсетіп отыр. Осыған байланысты берілген мақалада аграрлық маркетингтің мәні мен ерекшелігі айқын көрсетіліп, Қазақстан Республикасының агроөнеркәсіптік қызметін жүргізу нәтижесінде агромаркетингтің дамуына кедергі келтіруші себептер айқындалды.
