Yerleşik Tarım Çalışanlarının Zirai İlaçlama ve İş Kazaları ile İlgili Bilgi, Tutum ve Davranışlarının Değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışma Niğde ili Çiftlik ilçesinde yerleşik olarak tarım işçiliği yapanlarda iş kazası geçirme durumu, zirai ilaçlama ve iş kazası ile ilgili bilgi, tutum ve davranışlarını değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel nitelikteki bu çalışma 2017 yılı Temmuz-Eylül ayları arasında çalışmaya katılmayı kabul eden 197 kişi üzerinde gerçekleştirilmiş. Sosyo-demografik özellikleri, çalışma hayatı özellikleri ve iş kazası ilgili 43 soruluk anket formu katılımcılarla yüz yüze görüşme yöntemi ile uygulanmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılanların; yaş ortalaması 39,3±10,4, %71,6’sı erkek, %92,9’u evli ve %59,9’u ilkokul mezunudur. %85,8’i 5 yıldan daha uzun süredir tarımda çalışmaktadır. İlaçlama esnasında %13,4’ü maske,%51,5’i eldiven takarken, %15,7’si saçlarını kapatmakta ve %5,2’si tulum giymektedir. İlaçlamadan sonra %17,9’u ellerini ve yüzünü yıkarken,%34,3’ü duş almakta,%10,4’ü kıyafetlerini ayrı yıkamakta ve %9,7’si hiçbir önlem almamaktadır. Çalışma esnasında kaza geçirenler %17,3 iken, bu kazaların %63,9’u motorlu tarım makinelerinin kullanımında ve elle kullanılan basit aletler sonucunda olmuştur ve %7,1’i kalıcı bir durumdur. Çalışırken kaza/hastalık durumu olanların sadece %20,3’ü sağlık kuruluşuna başvurmakta ve başvurmama nedeni %94,7 önemsememedir. Kaza/yaralanma sonucu aşı olup olmadığını hatırlamayanların oranı %19,8 iken, aşı olduğunu belirten yoktur. En sık kaza nedeni olarak;%92,9 dikkatsizlik ve %50,3 yapılan iş hakkında bilgisizlik belirtilmiştir. Sadece %3,6’sı yapılan işle ilgili önceden bir eğitim almıştır. Sonuç: Yerleşik tarım işçilerinin iş sağlığı ve güvenliği hizmetlerinden hem eğitimler, hem de muayene ve bağışıklama hizmetleri olarak daha yüksek düzeyde faydalanmaları sağlanmalıdır.

Keywords

• eğitim
• i̇ş sağlığı
• tarımsal i̇laçlama
• yerleşik tarım çalışanı