مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Apr 2018)

A Study on the Prognostic Factors of Breast Cancer Survival Time Using Bayesian Cox Model

  • Hossein Falahzadeh,
  • Morteza Mohamadzadeh,
  • Vida Pahlevani,
  • Nima Pahlevani

DOI
https://doi.org/10.22122/jims.v36i466.9108
Journal volume & issue
Vol. 36, no. 466
pp. 49 – 55

Abstract

Read online

مقدمه: سرطان پستان یکی از بیماری‌های شایع در میان زنان است که عوامل مختلفی در ایجاد آن دخالت دارند. هدف از انجام این مطالعه، بررسی تأثیر نشانگرهای تومور Estrogen receptor (ER)، Human epidermal growth factor receptor 2 (Her2) و آنتی‌ژن Ki67 و دیگر عوامل تأثیرگذار بر روی بقای بیماران شهر یزد با استفاده از روش آنالیز Bayesian Cox چندگانه بود. روش‌ها: از میان مراجعه کنندگان به مرکز پرتودرمانی شهید رمضان‌زاده، 538 نفر از بیماران مبتلا به سرطان پستان شناسایی شدند و اطلاعات آنان از سال‌های 91-1384 ثبت شد. از نرم‌افزار R نسخه‌ی 2.4.3 برای آنالیز داده‌ها استفاده گردید. همچنین، 050/0 > P به عنوان سطح معنی‌داری در نظر گرفته شد. یافته‌ها: میانگین سن شرکت کنندگان 16/11 ± 03/48 سال و میانگین زمان بقا 23/4 ± 64/97 ماه بود. با استفاده از روش Kaplan–Meier میزان بقای 1، 3، 5 و 8 ساله‌ی زنان مبتلا به سرطان پستان به ترتیب 976/0، 898/0، 823/0 و 737/0 برآورد گردید. نتایج حاصل از آنالیز چندگانه‌ی Bayesian Cox نشان داد که متغیرهای Ki67 (372/6-630/1 = Prediction interval یا PI 95 درصد، 260/3 = Hazard ratio یا HR) و ER (354/3-023/2 = PI 95 درصد، 592/2 = HR)، مرحله‌ی بیماری (730/7-079/4 = PI 95 درصد، 620/5 = HR)، درگیری غدد لنفاوی (790/2-127/1 = PI 95 درصد، 761/1 = HR) و جراحی (422/2-102/1 = PI 95 درصد، 631/1 = HR) روی زمان بقا تأثیر معنی‌داری داشتند. نتیجه‌گیری: طبق آنالیز Bayesian Cox چندگانه، متغیرهای مرحله‌ی بیماری و درگیری غدد لنفاوی و نوع عمل جراحی و نشانگرهای Ki67 و ER بر روی مخاطره‌ی مرگ تأثیر مثبت دارند. با تلفیق روش Bayesian Cox و نیمه پارامتری در آنالیز بقا، به دلیل استفاده از اطلاعات پیشین و عدم نیاز به برقراری شروط روش پارامتری، مدل انعطاف‌پذیری و نیرومندی بیشتری در برابر اختصاص اشتباه احتمالات را دارد. این امر به نتایج اعتبار بیشتری می‌بخشد.

Keywords