اثربخشی درمان کارآمدی هیجانی بر بارمراقبت و خستگی از شفقت در مراقبین بیماران مبتلا به دمانس

Abstract

مقاله پژوهشیمقدمه: شیوع بالای بیماری دمانس در جهان و پیامدهای روانی مرتبط با آن از جمله بار مراقبت و خستگی از شفقت، سلامت روان مراقبین آن‌ها را در معرض خطر قرار می‌دهد. هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی درمان کارآمدی هیجانی بر بارمراقبت و خستگی از شفقت در مراقبین بیماران مبتلا به دمانس بود.روش‌ها: ‌این پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش‌آزمون- پس‌آزمون با گروه شاهد بود که در سال 1401 بر روی مراقبین بیماران دمانس مراجعه‌کننده به کلینیک‌های مغز و اعصاب شهر اصفهان انجام شد. 30 نفر به روش نمونه‌گیری هدفمند، با توجه به ملاک‌های ورود و خروج انتخاب ‌شده و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و شاهد جایگزین شدند. گروه آزمایش 8 جلسه‌ی هفتگی 90 دقیقه‌ای درمان کارآمدی هیجانی را دریافت نمودند. ابزار پژوهش پرسش‌نامه‌های بار مراقبت Zarit و کیفیت زندگی حرفه‌‌ای Stamm بود. تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها با روش تحلیل واریانس اندازه‌های مکرر انجام شد.یافته‌ها: میزان تأثیر درمان کارآمدی هیجانی بر کاهش بار مراقبت و خستگی از شفقت در پس‌آزمون به ترتیب برابر با 16/1 و 17/4 درصد است. تأثیر درمان در متغیرهای بار مراقبت و خستگی از شفقت در مرحله‌ی پیگیری به ترتیب 15/2 و 15/6 درصد است. تفاوت دو گروه در مرحله‌ی پیش‌آزمون معنی‌دار نیست، اما در مراحل پس‌آزمون و پیگیری در هر دو متغیر بین گروه شاهد با آزمایش تفاوت معنی‌داری به‌دست ‌آمده است.نتیجه‌گیری: درمان کارآمدی هیجانی بر کاهش بار مراقبت و خستگی از شفقت در مراقبین بیماران مبتلا به دمانس تأثیر معنی‌دار داشت.

Keywords

• بار مراقبت
• مراقبین
• خستگی از شفقت
• دمانس
• هیجان