تاثیر گرافیت اصلاح‌شده در انتشار فرمالدهید از تخته فیبر نیمه سنگین (MDF)

Abstract

در این تحقیق اثر گرافیت و دو ماده گرافیتی اصلاح‌شده در کاهش انتشار فرم‌آلدهید تخته فیبر نیمه‌سنگین (MDF) مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور گرافیت انبساط‌‌یافته (EG) از گرافیت (G) و گرافیت انبساط‌‌یافته اصلاح‌شده (MnO2-EG) از طریق فرآیند اینترکالیشن گرافیت انبساط‌‌یافته با دی اکسید منگنز تولید گردیدند. آزمونهای تعیین ویژگیهای ملکولی شامل تفرق اشعه X (XRD) و طیف‌سنجی پراش انرژی پرتو X (SEM-EDS) در خصوص مواد گرافیتی تولید‌شده انجام شد. ضمنا آزمون کالریمتری روبشی تفاضلی(DSC) برای ارزیابی رفتار حرارتی رزین تحت تاثیر مواد گرافیتی صورت پذیرفت. مواد موصوف به عنوان افزودنی در سه مقدار مصرف 1، 2 و 3 درصد وزنی(وزن خشک رزین) به رزین اوره فرم‌آلدهید افزوده و سپس از الیاف چسب‌خورده، تخته فیبر نیمه‌سنگین (MDF) با دانسیته اسمیkg/m3 750 ساخته شد. پس از ساخت تخته، آزمون انتشار فرم‌آلدهید روی نمونه‌های آزمون به روش دسیکاتور انجام شد. در مجموع MnO2-EG در مقایسه با شاهد و دو تیمار گرافیتی دیگر نتایج بهتری را نشان داد به طوری که در مقدار مصرف 3 درصد ،انتشار فرم‌آلدهید را حدود 61 درصد کاهش داد. به نظر می رسد ملکول‌های فرم‌آلدهید جذب‌شده به لایه‌های گرافیتی انبساط‌‌یافته در معرض اکسیداسیون توسط ملکول‌های دی‌اکسید منگنز قرار گرفتند. از طرف دیگر همان‌گونه که آزمون DSC نشان داد بالاترین میزان آنتالپی واکنش در رزین حاوی MnO2-EG پدید آمد که نمایانگر افزایش واکنش ملکول‌های فرم‌آلدهید در ساختار رزین بوده است.

Keywords

• رزینuf
• گرافیت انبساط یافته
• دی اکسید منگنز
• انتشار فرمالدهید