بررسی تأثیر مشاوره گروهی بر سازگاری با ناباروری زنان نابارور در کلینیک الزهراء تبریز

Abstract

مقدمه: تقریباً یک پنجم زوجین، نابارور هستند و سالانه در جهان 2 میلیون زوج به این میزان افزوده می شود. تنوع میزان سازگاری، منعکس کننده آسیب های درون فردی است که بر ظرفیت افراد جهت سازگاری با حوادث استرس زای زندگی مانند ناباروری تأثیر می گذارد. هدف از مداخلات روانی، شناخت و کمک به فرد جهت سازگاری بیشتر با شرایط موجود می باشد. با توجه به شیوع ناباروری در جامعه و مشکلات روان شناختی ناشی از آن، مطالعه حاضر با هدف تعیین تأثیر مشاوره گروهی بر سازگاری با ناباروری انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی دو گروهه در سال93-1392 بر روی 92 زن نابارور مراجعه کننده به مرکز آموزشی درمانی الزهراء تبریز انجام شد. از ابزار سازگاری روانی با ناباروری به منظور سنجش میزان سازگاری افراد با ناباروری استفاده شد. در گروه مشاوره گروهی، مشاوره بر اساس دستورالعمل مشاوره روانی ناباروری توسط پژوهشگر ارائه شد. گروه کنترل، مراقبت های معمول مرکز را دریافت کردند. پس از اتمام مداخله مشاوره گروهی، پرسشنامه سازگاری با ناباروری مجددا در اختیار گروه کنترل و مداخله قرار گرفت. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون آماری تی زوج، تی مستقل و کای دو انجام شد. 05/0>p معنادار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمرات سازگاری با ناباروری در گروه مشاوره گروهی (13/10±39/58) کاهش قابل توجهی نسبت به گروه کنترل (28/13±63/90) داشت و از نظر آماری معنی دار بود (001/0>p). بنابراین در گروه مشاوره گروهی، سازگاری زنان با ناباروری در مقایسه با گروه کنترل افزایش داشت. نتیجه گیری: مداخله مشاوره گروهی بر افزایش سازگاری زنان نابارور تحت درمان IVF یا ICSI تأثیرگذار است. بنابراین می توان نتیجه گرفت که این درمان می تواند به عنوان یک درمان مکمل در کنار درمان های پزشکی در مراکز درمان ناباروری ارائه شده و در سازگاری هر چه بیشتر زنان نابارور مؤثر باشد.