کاربرد مدل‌های اساسی تحلیل پوششی داده‌ها جهت تعیین کارایی نسبی شرکت صنایع چوب و کاغذ مازندران

Abstract

سابقه و هدف: در این تحقیق با توجه به افزایش میزان مصرف و تقاضای انواع فرآورده­های کاغذ و مقوا در ایران و نقشی که شرکت چوب و کاغذ مازندران می‌تواند به‌عنوان قطب فعال عرضه کننده محصولات و فرآورده­های کاغذی داشته باشد، به اندازه­گیری کارایی نسبی و آشکار‌سازی عملکرد خطوط تولیدی این شرکت با استفاده از روش تحلیل پوششی داده­ها پرداخته شد. مواد و روش‌ها: برای انجام تحقیق مزبور، داده­های یک دوره­ی 6 ساله (1384 تا 1389) و برای 6 واحد تولیدی از ترازنامه مالی شرکت مذکور جمع آوری گردیدند. با توجه به اهمیت شرکت مذکور برای ارزیابی عملکرد و ارائه واحدهای الگو از مدل­های ثانویه ورودی محور تحلیل پوششی داده­ها استفاده شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد که این شرکت در برخی از خطوط تولیدی (کاغذ روزنامه، کرافت لاینر سفید و فلوتینگ خط 1) مورد مطالعه دارای کارایی خوبی (100 درصد کارا یا امتیاز 1) بوده است. اما با توجه به الگوی ورودی محور مدل­ها و کارایی مقیاس (SE) سایر خطوط تولیدی ناکارا اعلام گردیدند. نتیجه گیری: بنابراین شرکت باید میزان مصرف منابع و ورودی های مالی خود را با راهکارهای صحیح مدیریتی تا حد امکان (همانند واحدهای الگو کارا) کاهش دهد تا سبب افزایش کارایی همه واحدها در مقیاس بهینه و در نتیجه سود‌آوری کل شرکت شود.

Keywords

• تحلیل پوششی داده‌ها
• کارایی فنی خالص (ccr)
• کارایی فنی (bcc)
• کارایی مقیاس (se)
• شرکت صنایع چوب و کاغذ مازندران