اثر انواع سرمایه بر رشد اقتصادی استان‌های منتخب ایران

Abstract

مقاله حاضر با استفاده از الگوی سولوی دوبار تعمیم‌یافته که ایشی و سوادا توسعه‌اش داده‌اند، به مطالعه نقش انواع سرمایه اعم از فیزیکی، انسانی و اجتماعی در رشد اقتصادی 20 استان منتخب پرداخته است. معادله رگرسیون موسوم به منکیو رومر، ویل، مستخرج از الگوی تحقیق، با توجه به دو دسته از آزمون‌های ریشه واحد الگوهای پانل، به دو شکل مختلف تصریح شده و به روش گشتاورهای تعمیم‌یافته برای داده‌های پانل پویا و تکنیک انحرافات متعامد برآورد شده است. نتایج برآورد شکل اول رگرسیون بیانگر آن است که 1 درصد افزایش در نرخ رشد پس‌انداز ملی به 57/0 درصد افزایش در نرخ رشد تولید ناخالص داخلی سرانه، 1 درصد افزایش در تعداد دانشجویان (به عنوان نماگر پس‌انداز سرمایه انسانی) به 035/0 واحد افزایش در نرخ رشد سرانه تولید ناخالص داخلی و 1 درصد افزایش در نرخ رشد پرونده‌های مختومه چک‌های بلامحل هر استان (به عنوان نماگر پس‌انداز منفی سرمایه اجتماعی) موجب کاهش در نرخ رشد تولید ناخالص داخلی سرانه استان‌های منتخب به میزان 038/0 درصد خواهد شد. نتایج برآورد فرم دوم رگرسیون نیز تأثیر هر سه عامل سرمایه فیزیکی، انسانی و اجتماعی بر رشد اقتصادی استان‌های مطالعه‌شده را تصدیق می‌کند.طبقه‌بندی : O11, H54, R10

Keywords

• رشد اقتصادی
• سرمایه‌‌ فیزیکی
• سرمایه انسانی
• سرمایه‌ اجتماعی