Kur'ân’da Geçen er-Rahmân İsmine Yönelik İddialar ve Bu İddialara Verilen Cevaplar

Abstract

Kur’ân-ı Kerîm’in nâzil olmaya başladığı ilk dönemden itibaren er-Rahmân ismine yönelik bir takım iddialar ortaya atılmıştır. Rahmân isminin kökeninin yabancı asla dayandığı, Cahiliyye döneminde kullanılmadığı, sadece belli bir döneme ait olduğu, özel isim olarak kullanıldığı, yaratılmışlar hakkında kullanılmadığı, yalnız başına kullanıldığı, sadece Ehl-i kitapla ilgili konularda yer aldığı, bazı Yahûdî-Hristiyan kavramlarının ve uhrevî konuların bu isimle zikredildiği gibi konular bu iddialardan bazılarıdır. Buradan hareket edilerek de Kur'ân’ın ilâhî bir kitap olmadığı ve beşer eliyle yazıldığı ispat edilmeye çalışmıştır.Bu çalışma özellikle Mekke döneminde yaşayan müşriklerin ve Kur'ân hakkında araştırma yapan bazı müsteşriklerin er-Rahmân ismi etrafında şekillendirdikleri iddialarını tespit etmeye ve bu iddiaları cevaplandırmaya yöneliktir. Araştırmada öncelikle Rahmân isminin etimolojik yapısı incelenmiş, müfessirlerin bu isme verdiği anlamlar tespit edilmiş, Kur’ân’da Rahmân vasfının geçtiği âyetlerde bu vasfın biçimsel ve anlamsal farkları ortaya konmaya çalışılmıştır. Sonrasında ise Rahmân ismi ve bu ismin geçtiği âyetlerle ilgili iddialar, Kur’ân bütünlüğü içersinde tefsir ilminin veri ve metotlarına dayanarak, ayrıca bu konuyla ilgilenmiş zevâtın eserlerine müracaat ederek cevaplandırılmaya çalışılmıştır.