بررسی ارتباط پلی مورفیسم ژن فاکتور رشد شبه انسولین 1 با سرطان روده بزرگ

Abstract

زمینه و هدف: فاکتور رشد شبه انسولین 1، نقش مهمی در تقسیم رشد سلولی و مرگ برنامه‌ریزی شده سلول ایفا می‌کند. پلی‌مورفیسم در این ژن سطح این هورمون راتغییر می دهد. این تغییر در افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ مؤثر است. هدف از این مطالعه، ارزیابی میزان شیوع پلی‌مورفیسم ژن فاکتور رشد شبه انسولین 5742612rs در جامعه ایران و بررسی نقش این پلی‌مورفیسم در افزایش خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ است. مواد و روش‌ها: در این مطالعه موردی- شاهدی، به‌صورت تصادفی 110 نمونه خون بیمار مبتلا به سرطان روده بزرگ و 110 نمونه خون گروه شاهد مورد تحقیق قرار گرفت؛ و با روش PCR-RFLP تعیین ژنوتیپ شد. جهت تحلیل آماری از آزمون کای دو و نرم افزار 16 SPSS استفاده شد. یافته ها: نسبت شانس برای ژنوتیپ هتروزیگوت CT در مقابل ژنوتیپ طبیعی CC، 3/1 (37/6-3/0= فاصله اطمینان 95 درصد؛ 0.99=P) و برای ژنوتیپ موتانت TT در مقابل ژنوتیپ طبیعی CC نسبت شانس صفر محاسبه گردید. شیوع آلل موتانت T، به‌طور متوسط 5/2 درصد محاسبه گردید. ارتباط معنی داری بین پلی مورفیسم ژن فاکتور رشد شبه انسولین 1 (5742612 rs) و افزایش ریسک ابتلا به سرطان روده بزرگ یافت نشد. (0.92=P). نتیجه گیری: نتایج مطالعه نشان می‌دهد که واریانت ژن فاکتور رشد شبه انسولین1 (5742612 rs)، فاکتور مستعدکننده ای برای ابتلا به سرطان روده بزرگ نمی باشد.

Keywords

• فاکتور رشد شبه انسولین
• پلی مورفیسم
• سرطان روده بزرگ