ارزیابی اختلالات اسکلتی- عضلانی و ارگونومی وضعیت قامتی آرایشگران مرد استان تهران

Abstract

مقدمه و اهداف هدف از انجام این تحقیق ارزیابی اختلالات اسکلتی- عضلانی و ارگونومی وضعیت قامتی آرایشگران مرد استان تهران بود. مواد و روش ها در این پژوهش توصیفی تعداد 254 نفر از کلیه آرایشگران مرد استان تهران به عنوان نمونه آماری به صورت در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از پرسش‌نامه استاندارد نوردیک و تصویربرداری پوسچر های کاری به وسیله دوربین عکاسی، اطلاعات موردنیاز جمع‌آوری شد. سپس اطلاعات کسب‌شده به روش REBA (Rapid Entire Body Assessment)، امتیازدهی و با کمک نرم‌افزار SPSSنسخه 21 در سطح معنی‌داری (05/0 ≥P) تجزیه‌وتحلیل شد. یافته ها بر اساس نتایج از بین 9 ناحیه مورد بررسی به ترتیب شایع‌ترین اختلالات موجود در بین آرایشگران مورد بررسی مربوط به ناحیه کمر (97/34%)، گردن (28/19%)، ساق پا (24/15%)، زانو (52/8) و مچ دست (38/5%) و کمترین اختلال مربوط به اختلالات ران (58/3%) بود. با توجه به روش ربا، 37% وضعیت کاری آرایشگران دارای سطح خطر متوسط، 45% با سطح خطر بالا، و 2% پوسچرها در سطح خطر خیلی بالا قرار دارند.. نتیجه گیری با توجه به نتایج به نظر می‌رسد که اکثر آرایشگران استان تهران در وضعیت خطر ابتلا به آسیب های اسکلتی-عضلانی زودرس قرار دارند. و عمده این اختلالات ناشی از پوسچر های غلط و تکراری در طی روزهای کاری می‌باشد. لذا، توصیه می‌شود آموزش‌های لازم به منظور درمان و پیشگیری از سایر عوارض احتمالی ناشی از آن‌ها به این دسته از افراد ارائه گردد.

Keywords

• اختلالات اسکلتی – عضلانی
• ارگونومی
• آرایشگران
• روش REBA