هسپریدین، یک عامل مهارکننده رشد سلول‌های سرطانی از طریق مسیر آپوپتوز

Abstract

زمینه و هدف: سرطان به‌عنوان یک مشکل مهم بهداشت جهانی مطرح است. داروهای شیمی‌درمانی مورداستفاده در درمان سرطان، عوارض جانبی نظیر سرکوب مغز استخوان، ریزش مو، ضایعات گوارشی، مقاومت دارویی، اختلال عملکرد عصبی و مسمومیت قلبی دارند. فلاونوئیدها ترکیبات فعال زیستی هستند که در بیشتر گیاهان یافت می‌شوند و تأثیرات مفیدی بر بافت‌های مختلف سرطانی دارند. هسپریدین به‌عنوان یک فلاونوئید در خانواده مرکبات یافت می‌شود. در این تحقیق، تأثیرات ضدسرطانی هسپریدین بر رده‌های سلولی سرطانی مختلف ازجمله تومور مدولاری آدرنال (فئوکروموسیتوم) (PC12)، آدنوکارسینوم کولون (SW48)، سرطان پروستات (DU145) و کارسینوم سلول سنگفرشی مری (KYSE30) بررسی شد.مواد و روش­ها: سلول‌ها با غلظت‌های مختلف هسپریدین (100-0.75 میکرومولار) به ‌مدت 24، 48 یا 72 ساعت تیمار شدند و بقای سلول‌ها با روش MTT ارزیابی شد. بیان ژن‌های Bax ،Bcl-2 و کاسپاز3 نیز با استفاده از RT-PCR اندازه‌گیری شد. همچنین، ارزیابی آپوپتوز سلولی نیز با روش فلوسایتومتری انجام شد.یافته­ها: نتایج نشان داد که هسپریدین از تکثیر سلول‌های سرطانی مختلف جلوگیری می‌کند. همچنین نتایج فلوسایتومتری نشان داد که هسپریدین می‌تواند آپوپتوز سلولی را افزایش دهد که این موضوع با نتایج بیان ژن تأیید شد. هسپریدین به‌طور معناداری بیان ژن bcl-2 را کاهش داد در حالی که موجب افزایش بیان Bax و Caspase-3 گردید.نتیجه‌گیری: به‌نظر می‌رسد هسپریدین به‌عنوان یک فراورده طبیعی می‌تواند در درمان انواع سرطان‌های انسانی در ترکیب با داروهای شیمیایی مورد استفاده قرار گیرد.

Keywords

• هسپریدین:آپوپتوز: فلاونوئیدها: سرطان