Problem uwzględniania pozaekonomicznych czynników oceny koncentracji przez Prezesa UOKiK na przykładzie pluralizmu mediów

Abstract

Na początku 2021 roku Prezes UOKIK wydał w odstępie kilku tygodni dwie decyzje w sprawie zamierzonych koncentracji na rynkach medialnych, które wywołały ożywioną dyskusję nie tylko wśród specjalistów prawa konkurencji, lecz także w szerszym środowisku prawniczym, a nawet w dyskursie publicznym. Paliwa tej debacie dodało wydanie w połowie 2022 roku wyroków sądowych, z których jeden uchylił decyzję Prezesa UOKiK w sprawie planowanego przejęcia Eurozet sp. z o.o. przez Agora SA, a drugi utrzymał w mocy przejęcie Polska Press sp. z o.o. przez Polski Koncern Naftowy ORLEN SA. Jednym z kluczowych aspektów przedmiotowej dyskusji jest próba umiejscowienia kategorii pluralizmu mediów w procesie kontroli koncentracji oraz odpowiedzi na pytania, czy i na ile Prezes UOKIK powinien brać tę wartość pod uwagę w swoich postępowaniach. Pierwszym celem niniejszego artykułu jest rozważenie i krytyka potencjalnych modeli ujęcia pluralizm mediów w ramach kontroli koncentracji. Drugim – jest próba konceptualizacji analizy koncentracji pod kątem ochrony pluralizmu mediów, a w jej wyniku próba odpowiedzi na pytanie, czy można rozsądnie oczekiwać, że ocena wpływu koncentracji na pluralizm mediów mogłaby przynieść istotnie odmienne rozstrzygnięcia, aniżeli tradycyjna analiza ekonomiczna dokonana na podstawie testu istotnego ograniczenia konkurencji na rynku właściwym.

Keywords

• prawo konkurencji
• kontrola koncentracji
• pluralizm mediów