Obstrüktif uyku apneli ve horlayan erişkin erkek hastaların dentofasiyal özelliklerinin değerlendirilmesi

Abstract

<p><strong>ÖZET </strong></p> <p><strong>Amaç:</strong> Bu çalışmanın amacı obstrüktif uyku apne sendromu (OUAS) olan erişkin erkek hastaların kraniofasiyal morfolojik özellikleri değerlendirmektir.</p> <p><strong>Gereç ve Yöntem</strong>: Çalışmada 80 erkek hastanın (60 OUAS, 20 horlama hastası) lateral sefalogramları değerlendirildi. Bireyler Grup 1: horlama (AHİ&lt;5); Grup 2: hafif OUAS (5£ AHİ&lt;15); Grup 3: orta OUAS(15£ AHİ&lt;30) ; Grup 4: şiddetli OUAS (AHİ<strong> </strong>³30) olarak değerlendirildi. Sefalogramlar üzerinde hyoid, dil kökü ve yumuşak damak konumu, kranioservikal postür ve havayolu genişliğini belirleyen ölçümler yapıldı. Gruplar arasındaki farklar normal dağılım gösteren değişkenlerde tek yönlü varyans analizi ve Duncan testiyle, normal dağılım göstermeyen değişkenlerde Kruskal Wallis testi ve Bonferroni düzeltmesi uygulanarak Mann Whitney U testiyle yapıldı.</p> <p><strong>Bulgular:</strong> Gruplar karşılaştırıldığında hyoid pozisyonu, yumuşak damak konumu, kranioservikal postür ve havayolu genişliğini gösteren ölçümlerde istatistiksel anlamlılık gösteren bir fark bulunmadı (p&gt;0.05). Dil kökü konumunu gösteren PNS-V (mm) değeri şiddetli OUAS grubu ile diğer gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark gösterdi (p&lt;0.05). Dil kökü ile ilgili diğer ölçümlerde ise gruplar arasında anlamlı fark bulunmadı (p&gt;0.05).</p> <p><strong>Sonuçlar: </strong>İncelenen popülasyonda şiddetli OUAS grubunda dil kökünün daha aşağıda konumlandığı belirlenmiş, diğer kraniofasiyal değişkenlerde gruplar arasında fark görülmemiştir.</p> <p><strong>Anahtar kelimeler:</strong> Obstrüktif uyku apnesi sendromu, horlama, sefalometri, kraniofasiyal.</p> <p><strong> </strong></p> <p><strong> </strong></p> <p><strong>ABSTRACT</strong></p> <p><strong>Objectives: </strong>The aim of this study was to evaluate the craniofacial morphology of adult male patients with obstructive sleep apnea syndrome (OSAS).</p> <p><strong>Materials and Methods:</strong> Cephalograms of 80 male patients (60 OSAS, 20 snoring) were evaluated. Subjects were grouped as, Group 1: snoring (AHI&lt;5); Group 2: mild OSA (5£ AHI&lt;15); Group 3: moderate OSA (15£ AHI&lt;30) ; Group 4: severe OSA (AHI ³30). Measurements were made to evaluate hyoid bone position, tongue base and soft palate, craniocervical extension and the airway width. Statistical significance was determined with one-way ANOVA and Duncan test for variables showing normal distribution. Kruskal Wallis test and Mann Whitney U test with Bonferroni correction were used to evaluate the variables that were not normally distibuted.</p> <p><strong>Results:</strong> No significant differences were found in hyoid bone position, soft palate position, craniocervical extension and the airway width (p&gt;0.05). PNS-V (mm), was significantly different between severe OSA group and the other groups (p&lt;0.05). The other measurements on tongue base showed no difference between groups (p&gt;0.05).</p> <p><strong>Conclusions:</strong> In this study population, the tongue base was more inferiorly positioned in the severe OSA group whereas the other craniofacial variables showed no difference between groups.</p> <strong>Key words: </strong>Obstructive sleep apnea syndrome, snoring, cephalometry, craniofacial.

Keywords

• Obstrüktif uyku apnesi sendromu, horlama, sefalometri, kraniofasiyal