ZAŻYŁOŚĆ W OPARACH NIEZROZUMIENIA. O HIPOTEZIE MIĘDZYGENERACYJNEJ SOLIDARNOŚCI TOLERANCYJNEJ

Abstract

Studium jest próbą sformułowania hipotezy na temat obecnych stosunków międzygeneracyjnych w rodzinach z wyznaczeniem pewnego obszaru badawczego, pozostającego dotąd jedynie w sferze domysłów socjologów młodzieży i obserwatorów przemian w zakresie życia rodzinnego w Polsce. Tekst opiera się na założeniu, że rodzice i dzieci, zwłaszcza młodzi dorośli, ze względu na specyfikę zmian technologicznych, przemian w strukturze społecznej i charakterystykę środowiska ekonomicznego, pozostają ze sobą w zażyłości, nie mając jednocześnie szans na wzajemne zrozumienie, ponieważ funkcjonują w dwóch odrębnych rzeczywistościach psychospołecznych. To sytuacja odrębności w bliskości, międzygeneracyjna rozpadlina nieutrudniająca domowej intymności, znaczący dystans między pokoleniami i zasadnicza odmienność potrzeb między młodszymi a starszymi bez konieczności i możliwości buntu. Wśród dzisiejszych ludzi młodych obserwujemy wysoki stopień solidarności międzygeneracyjnej z ich rodzicami, to znaczy solidarności asocjacyjnej, ekonomicznej, strukturalnej i emocjonalnej, w paradoksalnym połączeniu z niskim stopniem międzygeneracyjnej solidarności aksjologicznej.

Keywords

• młodzież
• relacje międzygeneracyjne
• bunt
• solidarność aksjologiczna