تولید پپتید YY(3-36) در سیستم بیانی Escherichia Coli با استفاده از پروموتر خود القایی

Abstract

مقدمه: استفاده از القاگرهای سمی، مانند Isopropyl β-D-1-thiogalactopyranoside (IPTG)، در توليد زيست‌داروها بر اساس رهنمودهای سازمان‌های نظارتی ممنوع می‌باشد. از این رو، مطالعه‌ی حاضر با هدف ارزیابی و بررسی امکان استفاده از سيستم‌های بيانی خود القايی برای توليد پپتيد YY(3-36) به عنوان يک ماده‌ی اوليه‌ی دارويی (Active pharmaceutical ingredient یا API) در سیستم بیانی Escherichia coli انجام شد. روش‌ها: توالی پروموتر خود القايی با استفاده بانک‌های اطلاعاتی به دست آمد. سپس، توالی مورد نظر در وکتور pUC18 سنتز شد. ژن کد کننده‌ی YY(3-36) نيز با سنتز پرايمر در انتهای’3 پروموتر قرار داده شد. البته، جهت بيان خارج سلولی، يک توالی 22 اسيد آمينه‌ای سيگنال ترشحی آنزيم آسپاراژيناز در قسمت بالادستی ژن پپتيد مورد نظر قرار داده شد. پس از آماده‌سازی باکتری Escherichia coli از وکتور pUC18 برای انتقال ژن به باکتری استفاده شد. سپس، با مقايسه‌ی بيان ژن پپتيد در سيستم بيانی pET22 به عنوان شاهد مثبت، بيان پپتيد در دو حالت خودالقايی و استفاده از IPTG با استفاده از ژل الکتروفورز بررسی گردید. یافته‌ها: میزان بیان با پروموتر خود القاگر در مقایسه با شاهد مثبت (IPTG با غلظت 1 ميلی‌مولار) مناسب بود. نتیجه‌گیری: یافته‌های مطالعه‌ی حاضر حاکی از سهولت و اقتصادی بودن کاربرد پروموتر انتخابی در توليد زيست‌داروهای با ارزش افزوده‌ی بالا می‌باشد.

Keywords

• Escherichia coli
• Peptide YY
• Promoter