پژوهشهای علوم دامی ایران (May 2019)
افزایش حساسیت کیت الایزای گلیکوپروتئین مرتبط با آبستنی بهمنظور تشخیص سریعتر آبستنی در گاو شیری
Abstract
تشخیص سریع آبستنی یکی از فاکتورهای کلیدی مؤثر در افزایش بازدهی تولیدمثل در گاوهای شیری است. گلیکوپروتئینهای مرتبط با آبستنی توسط جفت گاوهای آبستن تولید و تراوش میشوند و در سالهای اخیر در تشخیص آبستنی گاو مورداستفاده قرارگرفتهاند. با توجه به محدود شدن روش سونوگرافی و سایر روشهای مورداستفاده به حدود روز 30 پس از تلقیح، هدف از این پژوهش کاهش زمان تشخیص آبستنی با استفاده از نانوکیت تشخیص گلیکوپروتئین مرتبط با آبستنی بود. برای این منظور، یک نانوکیت الایزای ساندویچی برای تشخیص گلیکوپروتئینهای مرتبط با آبستنی طراحی و ساخته شد. نانوذرات مگنت بهمنظور افزایش سطح تماس بین آنتیبادی و آنتیژن مورداستفاده قرار گرفت و از ویژگی میل اتصالپذیری بالا بین استرپتاویدین و بیوتین برای اتصال آنتیبادی به نانوذرات استفاده شد. در این پژوهش تعداد 58 گاو شیری نژاد هلشتاین انتخاب و تکنیک همزمانسازی و تلقیح مصنوعی انجام شد. نمونههای خون گاوها از روز 18 تا 30 پس از تلقیح روزانه جمعآوری و پساز انتقال به آزمایشگاه نمونههای پلاسمای خون جداسازی شد و وضعیت آبستنی در روز 30 و 60 آبستنی به ترتیب با استفاده از سونوگرافی و لمس راستروده بررسی شد. غلظت گلیکوپروتئینهای مرتبط با آبستنی در نمونههای پلاسما با استفاده از نانوکیت اندازهگیری و با استفاده از نرمافزار SAS آنالیز شد. نتایج نشان داد، غلظت گلیکوپروتئینها از روز 21 تا 30 پس از تلقیح بهصورت وابسته به روز در گاوهای آبستن افزایش مییابد. همچنین اولین افزایش چشمگیر در غلظت گلیکوپروتئینها در روز 23 پس از تلقیح مشاهده شد و گاوهایی که تا روز 60 پس از تلقیح آبستن تشخیص داده شدند، در روز 24 پس از تلقیح غلظت گلیکوپروتئین بیشتری در مقایسه با گاوهای غیرآبستن داشتند (به ترتیب ng/ml 15/0±28/2 و 18/0±7/0) .بر اساس این نتایج، غلظت گلیکوپروتئین در روز 24 آبستنی میتواند نشانهای زودهنگام از وضعیت آبستنی در گاوهای شیری باشد. بااینحال، مطالعات بیشتری لازم است تا کارایی این روش تأیید شود.
Keywords