تأثیر تحریک الکتریکی فراجمجمه‌ای مغز در کاهش اضطراب ورزشکاران رزمی‌کار

Abstract

زمینه و هدف: از آن­جا که اضطراب از جمله عوامل مؤثر بر عملکرد ورزشکاران به‌شمار می­رود، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی تحریک الکتریکی فراجمجمه­ای مغز در کاهش اضطراب ورزشکاران رزمی‌کار انجام شدمواد و روش­ها: این پژوهش از نوع نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش حاضر، دربرگیرنده کلیه ورزشکاران رزمی‌کار شهر اردبیل در سال 1401 بود که با روش نمونه­گیری در دسترس از ورزشکاران رزمی‌کار شهر اردبیل 30 نفر انتخاب شد. آزمودنی­ها به‌صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل (15 نفر در هر گروه) جایگزین شدند. گروه آزمایش تحت 10 جلسه 20 دقیقه­ای تحریک الکتریکی فراجمجمه­ای مغز قرار گرفت. گروه کنترل مداخله­ای را دریافت نکرد. از پرسش‌نامه اضطراب حالت- صفت (مارتیز، 1990) در دو مرحله پیش­آزمون و پس­آزمون به‌منظور جمع­آوری اطلاعات استفاده شد. داده­ها با استفاده از نرم­افزار SPSS و تحلیل کوواریانس چندمتغیره تجزیه‌وتحلیل شدند.یافته ­ها: نتایج نشان داد بین نمرات پس­آزمون گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل، تفاوت معنی­داری وجود داشت. به عبارت دیگر، تحریک الکتریکی فراجمجمه­ای مغز منجر به افزایش معنی­دار نمرات اعتمادبه‌نفس و کاهش معنی­دار نمرات اضطراب جسمانی و شناختی ورزشکاران شد (0/05>P).نتیجه‌گیری: براساس نتایج این پژوهش، درمان تحریک الکتریکی مستقیم مغز، مداخله مؤثری در کاهش اضطراب ورزشکاران رزمی‌کار است و راهی مناسب، کم‌هزینه و در دسترس است که ورزشکاران می­توانند از آن استفاده کنند.

Keywords

• تحریک الکتریکی فراجمجمه ای مغز
• اضطراب
• ورزشکاران رزمی کار