Seminare (Sep 2022)
Działalność oratoryjna salezjanów w okresie międzywojennym
Abstract
W listopadzie 1918 r. Polska odzyskała niepodległość po 123 latach rozbiorów. Nowe państwo powstało z trzech różnych państwowości (Prusy, Austria, Rosja), dlatego tworzenie państwowości polskiej napotykało na niesamowicie wielkie trudności. Brakowało wszystkiego: struktur politycznych, ekonomicznych, prawniczych, administracyjnych, jednolitego systemu szkolnictwa. Sytuację i tak trudną, komplikował ponadto ogólnoświatowy kryzys ekonomiczny. W proces tworzenia nowych struktur szkolnych i wychowawczych czynnie włączyło się Towarzystwo Salezjańskie, które rozpoczęło swoją działalność na ziemiach polskich w 1898 r. w Oświęcimiu. Korzystając z dużej przychylności władz różnego szczebla, jak również z otwartości polskiego społeczeństwa, salezjanie otwierali szkoły ogólnokształcące, szkoły zawodowe, internaty oraz sierocińce. Jedną z form pracy salezjańskiej było również oratorium. Była to uprzywilejowana metoda pracy z młodzieżą Założyciela salezjanów ks. Jana Bosko. Kontynuując jego charyzmat w Polsce, salezjanie, w miarę swoich możliwości, prowadzili pracę oratoryjną przy powstałych placówkach wychowawczych i parafiach.
Keywords
