ارزیابی مؤلفه‌های تاب‌آوری در سازمان‌های پایدار

Abstract

هدف از تحقیق حاضر، ارزیابی مؤلفه‌های تاب‌آوری در سازمان‌های پایدار بود. روش این تحقیق توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش شامل مدیران، معاونان، کارکنان و اعضای سازمان‌های دولتی مختلف کرمانشاه بودند؛ کسانی که با موضوع تاب‌آوری سازمانی آشنایی داشتند و دارای مدرک کارشناسی به بالاتر بودند. جهت انتخاب نمونه آماری تحقیق از روش نمونه‌گیری تصادفی استفاده شده است. بر این اساس، تعداد 396 نفر که دارای معیار ورود می‌باشند، انتخاب شدند. مدیران، معاونان و کارکنان در هنگام مراجعه در صورت احراز شرایط ورود به مطالعه پرسشنامه‌های پژوهش بین آنها توزیع شد. جهت اندازه‌گیری متغیرها از پرسشنامه استاندارد کونور و دیویدسون (2003) و مک مانوس (2009) استفاده شد. جهت تجزیه و تحلیل داده‌های تحقیق از الگوی معادلات ساختاری و نرم‌افزار پی ال اس استفاده شده است. یافته‌‌های این تحقیق نشان می‌دهد که تاب‌آوری در سطح قابل قبولی قادر به پیش‌بینی مؤلفه‌های ارزش‌ها (0/80)، برنامه‌ریزی (0/83)، سازمان‌دهی (0/71)، هماهنگی (0/77)، یادگیری (0/66)، چابکی (0/67) و کنترل هزینه (0/70) است. همچنین، ارزیابی مؤلفه‌های تاب‌آوری نشان داد که مقدار آماره تی مؤلفه برنامه‌ریزی نسبت به سایر متغیرها در سازمان‌های پایدار در سطح بالاتری قرار دارد و از وضعیت مطلوب‌تری برخوردار است. در سازمان‌های مورد بررسی، از بین مؤلفه‌های تاب‌آوری، مؤلفه چابکی و یادگیری از وضعیت مطلوبی برخوردار نبودند.

Keywords

• تاب آوری
• ارزیابی
• سازمان پایدار