رابطۀ عمل به باورهاي دینی با شادکامي در بین دانشجويان دانشگاه علوم پزشکی سمنان

Abstract

سابقه و هدف: شادکامی یکی از هیجان‌های مثبت در وجود آدمی است که بر اندیشه، احساس و رفتار او تأثیر می‌گذارد و رابطۀ تنگاتنگی با باورهای دینی دارد. پژوهش حاضر به‌منظور بررسی رابطۀ بین عمل به باورهای دینی و شادکامی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی سمنان صورت گرفته است. روش کار: این پژوهش توصيفي-تحليلي و از نوع همبستگي است که به‌صورت مقطعی انجام شده است. جامعۀ آماري شامل تمامی دانشجويان دانشگاه علوم پزشکي سمنان و حجم‌ نمونه بر اساس نمونه‌گیری چندمرحله‌ای تصادفی 390 دانشجو به‌صورت داوطلبانه بود. متغيّرهای اصلی عمل به باورهای دینی و شادکامی و ابزار اندازه‌گیري دو پرسش‌نامۀ روان‌سنجی‌شدۀ معبد و آکسفورد بود. در این پژوهش همۀ موارد اخلاقی رعایت شده است و مؤلفان مقاله تضاد منافعی گزارش نکرده‌اند. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان می‌دهد که مقدار همبستگی باورهای دینی با شادکامی 26/0 بود (001/0>P). بنابراین، بین شادکامی و عمل به باورهای دینی ارتباط مثبت و معناداری وجود داشت و میزان ارتباط جزئی باورهای دینی و شادکامی برحسب تحصیلات مادر تنها در مادران دارای تحصیلات دیپلم و فوق ‌لیسانس به بالاتر معنادار بود. نتیجه‌گیری: با توجه به رابطۀ مثبت بین عمل به باورهای دینی و شادکامی، توصیه می‌شود که مدیران دانشگاه برنامه‌ریزی مناسبی برای تحکیم باورهای دینی و انجام فرایض دینی انجام دهند. این عمل با افزایش شادکامی آنان می‌تواند نقش مهمی در افزایش امید و ارتقای فعالیت‌های علمی داشته باشد.

Keywords

• ارتباط؛ دانشجو؛ دین؛ شادکامی