اثر کودهای زیستی بر برخی صفات کیفی علوفه ارزن مرواریدی (Pennisetum glaucum (L.) R.Br.)

Abstract

کودهای زیستی به عنوان جایگزین و در اکثر موارد به‌عنوان مکمل کودهای شیمیایی می‌توانند سبب بهبود رشد و فرایندهای فیزیولوژیکی گیاهان گردند. همچنین به‌عنوان یکی از طبیعی ترین روش‌ها به‌منظور زنده و فعال نگه داشتن سیستم حیاتی خاک مطرح می‌باشند. در این رابطه جهت تعیین مناسب‌ترین کود زیستی بر برخی صفات کیفی علوفه ارزن مرواریدی آزمایشی در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1390 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دانشگاه آزاد سلامی واحد گرگان انجام گرفت. در این تحقیق تغییرات برخی خصوصیات کیفی ارزن در مقابل چهار نوع کود زیستی شامل نیتروکسین، بارور 2، سوپرنیتروپلاس و شاهد (بدون مصرف کود) مورد بررسی قرار گرفت. بهترین روند تغییرات شاخص‌های رشد، در تیمار کود زیستی بارور 2 مشاهده شد. نتایج نشان داد که بالاترین میزان کلسیم و فسفر به تیمار کود زیستی بارور 2 تعلق داشت. تیمار کودی نیتروکسین نیز کمترین فیبر را تولید کرد. همچنین بیشترین مقدار پروتئین خام نیز در تیمار کودی بارو 2 و نیتروکسین و کمترین آن در شاهد مشاهده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که در بین تیمارهای مختلف، استفاده از کود زیستی بارور 2 اثر قابل توجهی بر شاخص‌های رشد‌، محتوی ترکیبات آلی و معدنی ارزن مروارید داشت.