Cukurova Medical Journal (Jun 2019)
Mandibula kırıklarının prevalansı, tedavisi ve komplikasyonları
Abstract
Amaç:Bu çalışmanın amacı Cukurova University Diş Hekimliği Fakültesi Ağız, Diş ve Çene Cerrahisi tarafından 2015-2017 yılları arasında tedavi edilen mandibula kırıklarının prevalansı, tedavisi ve komplikasyonlarını incelemektir. Gereç ve Yöntem:Mandibula kırıkları etiyolojiye ve kırıkların lokalizasyonuna göre sınıflandırıldı. Açık redüksiyon ve internal fiksasyon 2.0mm veya 2.4mm fiksasyon sistemleri kullanılarak yapıldı. Kapalı redüksiyonda ark-bar, intermaksiller fiksasyon vidaları veya tel-kompozit splint kullanıldı. Aşağıdaki komplikasyonlar kaydedildi: Geçici parestezi, kalıcı parestezi, maloklüzyon, enfeksiyon, temporomandibular eklem bozukluğu,fiksasyon materyalinin açığa çıkması ve kök hasarı.Bulgular:Ortalama hasta yaşı 32,8±(13,8) idi. Erkekler, çalışmaya dahil edilen vakaların %77.4(n = 65), kadınlar ise % 22.6(n=19) 'sını oluşturdu. Bu çalışmada mandibula kırıklarının nedenleri sırasıyla kişilerarası şiddet(27 olgu,%32,1), trafik kazaları(22 olgu,%26,2) ve düşme (21 olgu,% 25) olarak bulundu. Kırıkların en nadir nedeni spor kazasıydı (6 olgu,% 7,1). En yaygın kırık lokalizasyonu sırasıyla kondil(27,%24.5), ardından angulus (24,% 21,8), korpus (19,%17.3), simfiz / parasimfiz (18,% 16,4) ve alveolar kemik (17, %15,5) idi. Elli hasta açık redüksiyon (% 59,5) ile tedavi edilirken, 29 hasta kapalı redüksiyon (%34.5) ile tedavi edildi. Üç hasta (%3,6) tedavi görmedi. Hastaların 25'inde (%29,7) değişen derecelerde komplikasyonlar gözlendi. Bu çalışmada en sık rastlanan komplikasyon geçici parestezi (%13,1) olmuştur. Bunu temporomandibular eklem rahatsızlığı (%6,0) izlemiştir. Diğer komplikasyonlar seyrek görülmüştür.Sonuç:Farklı merkezlerin hastalarını farklı sosyo-ekonomik bölgelerde ve farklı klinik imkan / kaynak düzeylerinde nasıl yönettiğini anlamak ve güncel tedavi yöntemlerini takip etmek önemlidir. Mandibular kırıkların görülme sıklığı ve nedenleri, toplum içindeki travma modellerini yansıtması açısından daha iyi sağlık politikası stratejileri yürütmek için yol gösterici olabilir.
Keywords