Werkplaatsen als ruimten voor kennisproductie, onderwijs en praktijkontwikkeling

Abstract

Werkplaatsen zijn in Nederland een gangbare manier om de kennisbasis van het sociaal werk te versterken, terwijl we betrekkelijk weinig weten over de opzet, het functioneren en de waarde voor de professionalisering van de sector en de beroepsopleidingen. Dit artikel reflecteert op zes jaar samenwerken met studenten, jongerenwerkers, teamleiders, docenten en onderzoekers in de werkplaats Portfolio Jongerenwerk in de periode 2010-2016 tegen de achtergrond van literatuur over het functioneren van werkplaatsen in het sociaal werk. Zichtbaar wordt dat het samenwerken met meerdere organisaties en de afwezigheid van lokaal sociaal beleid het mogelijk maakt om met de werkplaats bij te dragen aan het versterken van de kennisbasis van het sociaal werk. Bestuurlijke borging zorgt voor continuïteit en garandeert toegang tot de uitvoeringspraktijk, medewerking van betrokkenen en financiële middelen. Werken met een protocol maakt wetenschappelijk onderzoek in real life settings praktisch mogelijk. Ook wordt zichtbaar dat werkplaatsen niet automatisch leiden tot gezamenlijk leren en professionalisering van de sector en de beroepsopleidingen. Daarvoor is het nodig dat er binnen de werkplaatsen separate aandacht is voor en sturing op het opleiden van studenten, het bijscholen van jongerenwerkers, teamleiders en docenten en de innovatie van de beroepspraktijk en beroepsopleidingen.

Keywords

• werkplaatsen, samenwerken in kennisontwikkeling, praktijkgericht onderzoek, gezamenlijk leren, jongerenwerk, social work research practice.