Polonia Sacra (Mar 2023)
Użycie form ראה i מראה oraz ich znaczenie w opisie wizji Ezechiela (Ez 1, 4–28)
Abstract
Treść Księgi Ezechiela odnosi się do okresu początków zesłania Izraela do Babilonii. Ezechiel został powołany na proroka i stróża nad zesłańcami. W artykule zostały przeanalizowane wypowiedzi zawierające formy ראה i מראה w wizji inauguracyjnej (Ez 1, 4–28). Wstępem do wizji i całej księgi jest tekst Ez 1, 1–3, w którym znajduje się wyrażenie: i ujrzałem wizję ( ואָרְֶאהֶ֖ מרְַאותֹ֥ ) Bożą (w. 1b). Wprowadza ono opisy wizji obecne w całej Księdze Ezechiela (Ez 1, 4–28; 8, 1 — 11, 25; 40, 1–48, 35 + 37, 1–14). Pierwsza wizja opisuje obecność chwały Jahwe pośród zesłańców w Babilonii. Jej tron umieszczony na sklepieniu podtrzymują istoty żyjące, przemieszczające się na kołach — rydwanie. Ezechiel poznał, że zesłańcy nie zostali opuszczeni przez Jahwe. Doświadczenie duchowe Ezechiela zostało zainicjowanie ręką Jahwe, która na nim spoczęła (w. 3). Była to moc, która uzdolniła go do oglądu (i słuchania; por. w. 24) rzeczywistości niedostępnej innym zesłańcom. Ezechiel stał się zatem szafarzem tajemnicy obecności Pana w Babilonii pośrodku „golah”. Wydarzenie to miało dać początek procesowi odnowy Izraela. Ezechiel przestał być anonimową postacią, lecz dzięki objawieniu stał się wybrańcem Bożym, prorokiem, stróżem oraz kapłanem nowej świątyni. Następstwa tego „widzenia” opisuje Ezechiel w dalszych partiach księgi.
Keywords
