Migracyjne kino „w drodze”

Abstract

Filmy pokazujące zjawisko przymusowej migracji z powodów ekonomicznych czy politycznych tworzą rodzaj kina „w drodze” – drodze naznaczonej granicami, strachem, niepewnością oraz niemożnością powrotu. W dokumentalnej lub fabularnej formie zostają w nich zapisane indywidualne historie, motywacje oraz szlaki współczesnych uchodźców, konsekwentnie opisywane przez Michela Agier. W procesie wygnania/ucieczki badaczka dostrzega trzy etapy: rozpadu, uwięzienia i działania, które można odnaleźć także w filmowych realizacjach łączących motyw życia w drodze oraz pobytu w obozach. Francuski antropolog odwołuje się do koncepcji „życia na przemiał” Zygmunta Baumana, spoglądającego na migrację przez pryzmat nowoczesności i globalizacji. Wykorzystanie refleksji obu badaczy pozwala sproblematyzować kino „w drodze” i zinterpretować typowe dla niego narracje, ich bohaterów oraz lokalizacje.

Keywords

• migracja
• kino drogi
• globalizacja
• uchodźcy