Hasan et-Turâbî ve "Et-Tefsîru’t-Tevhîdî" Adlı Eserindeki Metodu -Fâhita Sûresi Tefsiri Örneği-

Abstract

Hasan et-Turâbî, incelediğimiz Fâtiha sûresinin yorumunda, tefsir kıstasları açısından aklı öne çıkaran, tefsîrde Arapçanın orijinal haliyle referans olarak kullanılmasını öneren, nassın asıl manasını ve ana fikrini merkeze alan bir metot izlemiştir. Ona göre Kur’ân her dönemde hem Müslümanlar hem de gayrimüslimler için yeniden yorumlanmalıdır. Kur’ân nasıl akide, helal-haram, hukuk, şeriat ve ibadet alanlarında özlü açıklamalarla yetiniyorsa, tefsirler de bu hususta onun beyan üslubunu benimsemelidir. Onun için tefsirler; fıkhî, kelâmî ve tarihî ihtilaflara girmemeli ayrıca felsefi yaklaşımlara karşı da mesafeli bir duruşu sembolize eden bir açıklama yolunu seçmelidir. Tefsirinde şahsa ve cemiyete olumlu veya olumsuz yönde şekil verecek her değeri, düşünce ve hareket mantığını önemseyen Turâbî, Fâtiha tefsirinde bu türden konulara genişçe değinmeye çalışmıştır. O, tefsir metodu olarak öncelikle sûrenin konularını özetlediği bir "giriş" (Hulâsatu Hedyi’s-Sûre) ile sûreyi tanıtmaktadır. Ardından ayetlerin izahına geçmektedir. Burada "Tertîlu’l-Âyât" başlığı altında başta işaret ettiği ayetleri birer birer izah etmektedir. Sonunda "Umûmu’l-Âyât" başlığıyla başta işaret ettiği ayetlerin ana fikrini, temel kavramlarını ve en önemli mesajını özetlemektedir. Turâbî böylece okumaya çokça vakti olmayanlara bu özetlerle Kur’ân Mesajını kısaca vermeyi amaçlamaktadır.

Keywords

• Fâtiha
• Namaz
• Hedyü’s
• Tertîlu’l
• Umûmu’l