رابطه آسیب‌‌ها و تجارب ناگوار دوران کودکی و رضایت زناشویی: نقش واسطه‌ای کشمکش‌های مذهبی و معنوی

Abstract

مقدمه: هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه ­ی بین تجارب ناگوار دوران کودکی و رضایت زناشویی با نقش واسطه ­ای کشمکش ­های مذهبی و معنوی بود.روش: این پژوهش از نوع مطالعات همبستگی بود. جامعه­ مورد مطالعه را تمامی زوجین شهر تهران که بین 1 تا 40 سال از ازدواج آن­ها می­گذرد، تشکیل دادندو از این جامعه تعداد 240 نفر با استفاده از روش در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع­ آوری داده ­ها از مقیاس رضایت زوجی انریچ فرم کوتاه (1989م.)، مقیاس کشمکش­ های مذهبی و معنوی (RSSS) اکسلاین و همکاران (2014م.) و پرسشنامه آسیب‌‌های دوران کودکی (CTQ) برنشتاین و همکاران (2003م.) استفاده گردید. داده­ های جمع­ آوری شده با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و مدل­سازی معادلات ساختاری با کمک نرم­افزار Amos و SPSS 25 تحلیل شدند.نتایج: یافته­های این پژوهش حاکی از آن بود؛ رابطه بین آسیب‌های کودکی با کشمکش‌های معنوی معنادار است (05/0P<). مدل نقش میانجی کشمکش‌های مذهبی و معنوی در رابطه بین آسیب‌های دوران کودکی با رضایت زناشویی از برازش خوبی برخوردار است (RMSEA=0.081, NFI= 0.93, IFI=0.93, GFI= 0.91, CFI=0.91). مطابق نتایج آزمون سوبل، آسیب‌های دوران کودکی بر رضایت زناشویی با نقش میانجی کشمکش‌های مذهبی و معنوی تأثیرگذار بوده است.بحث و نتیجه­ گیری: در نتیجه می‌توان گفت: متغیر کشمکش‌های مذهبی و معنوی نقش واسطه‌ای معناداری در رابطه میان آسیب‌های کودکی با رضایت زناشویی دارد. بنابراین، لازم است که با آگاهی بخشی در مورد عواقب جبران ­ناپذیر آسیب ­های ناگوار دوران کودکی، در جهت پیشگیری و درمان آن اقدام کرد.

Keywords

• آسیب‌‌های کودکی‌
• رضایت زناشویی
• زوجین
• کشمکش‌های مذهبی و معنوی