تأثیر پرلیت بر کارآیی مصرف آب آبیاری و برخی مؤلفه های رشد در گندم رقم زرین

Abstract

به منظور بررسی اثر مقادیر مختلف پرلیت بر عملکرد و کارآیی مصرف آب گندم رقم زرین آزمایشی مزرعه‌ای در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با هفت تیمار مصرف پرلیت (P0،P1 ، P2،P3 ،P4 ،P5 و P6) به ترتیب شامل صفر (شاهد)، 75، 150، 300، 600، 1200 و 2400 کیلوگرم پرلیت در هکتار و در چهار تکرار در شهرستان قروه واقع در استان کردستان، در سال زراعی 87-1386، اجرا گردید. آبیاری‌ها بر مبنای روش بیلان رطوبتی انجام گردید. مقادیر عملکرد دانه و زیست توده، وزن هزاردانه و درصد پروتئین دانه اندازه‌گیری شد. از نرم‌افزار آمار MSTATC و روش دانکن به ترتیب برای تجزیه و تحلیل آماری داده‌ها و مقایسه میانگین‌ تیمارها استفاده گردید. نتایج تجزیه آماری نشان داد که کلیه تیمارها نسبت به تیمار شاهد، افزایش عملکرد داشتند. نتایج نشان داد که با افزودن پرلیت به خاک، عملکرد دانه و زیست توده گندم به ترتیب 9/39 و 5/31 افزایش یافت که در سطح آماری یک درصد معنی‌دار بود. بین درصد پروتئین گندم در تیمارهای مختلف، تفاوت معنی داری در سطح پنج درصد وجود داشت. همچنین نتایج نشان داد که مصرف 2400 کیلوگرم پرلیت در هکتار، موجب افزایش کارآیی مصرف آب 12/40 درصد نسبت به تیمار شاهد ‌می‌گردد.

Keywords

• آبیاری بارانی
• پرلیت
• عملکرد
• کارآیی مصرف آب
• گندم